Als er één maatschappelijke beweging goed is geweest voor de ontwikkeling van de popmuziek, dan is het wel de seksuele revolutie van eind jaren zestig. Ga maar na. Aan het begin van dat decennium moesten The Beatles nog verhullende teksten gebruiken als I Want To Hold Your Hand (jaaaja); The Rolling Stones werd verboden om op tv een onschuldige regel als I’m tryin’ to make some girl te zingen.
Een paar jaar later vroeg Patty Labelle onomwonden voulez-vous coucher avec moi en fakete Jane Birkin een orgasme op Je T’aime. De opkomst van soul, funk en disco gaf seks pas definitief een plekje in de songteksten (waarvoor dank, Marvin).
Seks hoort bij popmuziek als de zon bij de zomer. Sinds de hippietijd is de lichamelijke liefde heel, heel vaak bezongen. Soms platvloers, maar gelukkig ook vaak uitgesproken zwoel.
Om die laatste categorie is het ons te doen. Van die liedjes waar de seks van af druipt, zelfs al zou je de tekst niet begrijpen.
Keuze Liesbeth van der Heijden: Prince – Do Me, Baby (1984)
Broeierig, niet vuig
Toen ik Do me, Baby van Prince voor het eerste hoorde, moet ik ongeveer zeventien jaar geweest zijn. Ik wist nauwelijks iets van porno. Wel had ik een idee. Iets broeierigs en mysterieus, leek me. Zoals Do me, Baby is.
Prince neemt de tijd in deze ballad, bijna acht minuten lang. Hij bouwt de spanning langzaam op met twee coupletten over de liefde en de langverwachte gelegenheid daartoe. Dan begint het muzikale liefdesspel zelf, dat culmineert in het letterlijke hoogtepunt van de song.
De kleine Prince speelt alle rollen in het zinderende hoorspel. De donkere, grommende geilheid van de man die weet dat hij zijn doel gaat bereiken. De trillende maagd die schrikt van haar eigen verlangen. De ongeduldige, koele zakelijkheid als de minnaar voelt dat alleen nog een laatste overreding nodig is. De hulpeloze ontreddering nadien. Androgyn, zo wordt Prince wel eens genoemd. Dat doet hem tekort. Prince bespeelt álle registers van de menselijke verschijning.
Daar doorheen bemint Prince zijn gitaar – en overigens alle andere instrumenten – alsof het een lichaam is. Soms rustig, vleiend, geruststellend. Dan weer met onverwacht heftige, korte slagen.
Nogmaals, ik wist destijds niet veel van porno. Overigens ben ik nu nog steeds niet echt een kenner van het genre. Maar ik weet inmiddels wel dat het veel platter is dan de voorstelling die ik daar als zeventienjarige van had. Misschien past Do me, Baby beter bij het idee van toen. Toch geen porno. En zeker niet vuig.
Keuze Edgar Kruize: Prince – Come (1984)
Inclusief een (vroegtijdige) zaadlozing van zijne kleine geiligheid
Vuige porno. Dan denk je al snel aan Prince. De kleine geilneef weet heel goed hoe goed seks verkoopt en heeft er zeker in het begin van zijn carrière flink mee uitgepakt. Neem nu de hitsige glijer Do Me, Baby waar Liesbeth van der Heijden elders in deze battle over uitweidt. Of Sister, dat over de voordelen van incest gaat (als beide partijen er okee mee zijn, waarom niet, lijkt de strekking… eeeuhm…), dan wel Darling Nikki, het nummer waardoor we nu ‘Parental Advisory’ stickers op albums van ietwat vulgaire, dan wel grof taalgebruik bezigende artiesten hebben. En dat is nog maar het topje van de tekstueel vulgaire ijsberg die Prince’ oeuvre is.
Pure porno werd het pas goed in het door Prince geproduceerde (maar nooit officieel uitgebrachte) Vibrator van Vanity 6. Een track uit 1981, waarin Vanity zichzelf tegen het einde op niet mis te verstane wijze verwent met het object uit de titel. Die letterlijke en figuurlijke climax van dat onuitgebrachte nummer dook dertien jaar later als sample op in het nummer Orgasm, het laatste nummer op Prince’ album Come. Waarvan de ruim 11 minuten durende openingstrack de ‘Vuige Porno Battle’ aangaat. Niet eens omdat het opwindend om naar te luisteren is. Of omdat het goede slaapkamermuziek is. Nee, puur omdat het porno is die op muziek is gezet. Prince windt er namelijk geen doekjes om. Een fragmentje:
When I suck you there
I don’t want to hear you scream
Come
Don’t talk or breathe
Don’t cough or sneeze
Oh, just dream, dream, dream
Baby, my tongue’s gonna do things that you never seen
En zo gaat het door. En door. Inclusief een (vroegtijdige) zaadlozing van zijne kleine geiligheid ergens halverwege het nummer, die eerst in het oog van de dame in kwestie schiet en daarna over haar dijen uitdrupt. Nee, subtiel is het allemaal niet. Dat is dan ook meteen het manco van het nummer. Het is allemaal zo expliciet, dat het nergens opwindend wil worden. Ook niet vanwege de goedkoop klinkende jazzy begeleiding overigens, die meer dan doet denken aan een foute softporno die men vroeger nog wel eens in de late uurtjes bij Veronica uitzond.
En dat is zonde, want er zijn namelijk muzikaal veel interessantere versies van Come in omloop, met een funky, zoemend basloopje en een spookachtige, mysterieuze synthesizerpartij. Versies die alleen muzikaal al een aanslag plegen op de onderbuik. Maar ja, die zijn om onverklaarbare reden niet uitgebracht. Waardoor Come daadwerkelijk het muzikale equivalent van een vuige pornofilm is geworden. Expliciet tot in de kleinste details, maar daardoor in het geheel niet opwindend meer.
Keuze Roland Kroes: Sophie B. Hawkins – Damn, I Wish I Was Your Lover (1992)
Het ademt, dampt, zucht een en al verleidelijkheid
In het Brabants dorpje waar ik woonde, was MTV tot midden jaren ’90 iets wat je kende omdat je vriendjes had die ergens woonden waar ze het wél hadden. Op bezoek bij een van die vriendjes zag ik de clip bij een nummer dat ik van de radio kende. De clip bevestigde het beeld dat ik op basis van het liedje al had en waarvan ik sinds deze battle weet dat het tot de categorie ‘Vuige porno’ behoort.
Het nummer ademde, dampte, zuchtte een en al verleidelijkheid. Versterkt door het beeld van de zangeres in een witte blouse. En dat zonder dat ik mevrouw Hawkins bijzonder knap vond. Nog steeds niet. Sophie B. Hawkins is niet verder gekomen dan een two-hit wonder. De andere: Right beside you. Samen met Damn… behoort die tot het beste dat in de jaren 90 is gemaakt. Ook goed voor al uw zwoele zomeravonden trouwens.
Keuze Ilona de Bok: D’Angelo – Brown Sugar (1995)
Een mannenstem die op slepende beats verklaart dat liefhebben niet moeilijk is, seks mooi mag zijn en eigenlijk alles wel goed komt
De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik HET nog nooit gedaan heb op Brown Sugar. Eeuwig zonde, want als er iets een geweldig ‘neuknummer’ is, dan is dit het wel. Het begint al bij die dwingende pingel in het begin, wat gekreun van een nogal hese mannenstem. De lome beat die volgt en dan begint D’Angelo te zingen. Een wat hoge stem die toch overstroomt van wellust. Het zoete r&b-koortje dat hoog het refrein inzet ‘I want some of your brown sugar.’ Nou, mijn bruine suiker mag je altijd komen lenen hoor.
Toen ik het nummer als zestienjarige voor het eerst hoorde, was het mijn introductie in een wereld van goede soul en r&b. Ik kocht puur op het nummer Brown Sugar de cd en werd omver geblazen door goede melodieën, teksten die je meevoeren en verleiden en een man die zo bleek later in de clip voor How Does It Feel er ook nog eens erg appetijtelijk uitzag. Voorheen vond ik R&b/soul stom. Een stel rapnegers die over wiet en bitches zingen, bah. Ik was een (wannabe) alto. Dat was niks voor mij.
Tot D’Angelo langskwam met zijn zoetgevooisde stemgeluid. Ik was om. Intussen heb ik een aanzienlijke verzameling goede soulalbums in mijn platenkast, maar D’Angelo is mijn go-to-album als ik weer weg wil zwijmelen als een verliefde tiener. Als ik weer wil genieten van een mannenstem die op slepende beats verklaart dat liefhebben niet moeilijk is, seks mooi mag zijn en eigenlijk alles wel goed komt.
Eigenlijk is dus het hele album Brown Sugar een vuige pornoplaat. Maar misschien is porno te plat voor deze verzameling liedjes die de zintuigen strelen. Ach, het is gewoon een geilgoed album en Brown Sugar is de kers op de taart.
Hier vind je het hele album.
Keuze Victor Romijn: Lil’ Kim ft. Sisqo – How Many Licks (2000)
How Many Licks is het muzikale equivalent van de Playboy
Als het gaat om vuige pornoliedjes heb je twee categorieën: de liedjes waarin word gezongen over de daad, en de liedjes waarop je de daad kan doen. Ik ga bij deze battle maar even uit van het eerste.
Bij het bedenken wat nou het meeste vuige pornolied is kwam ik al snel uit bij Lil’ Kim. Als er iemand filthy, dirty en nasty is, dan is zij het wel. Elke plaat van haar staat vol vuilbekkerij die je schoonouders nooit zou laten horen als ze bij je op de achterbank zitten.
De mannelijke evenknie van Kim is wat mij betreft Sisqo. Sinds zijn Thong Song is hij de vieze smeerlap die achter je vriendin komt dansen als je net even naar de bar bent. Samen met Kim maakte hij How Many Licks. In vrij expliciete bewoordingen vertelt ze hoeveel mannen ze op welke manier heeft bevredigd, en is ze het muzikale equivalent van de Playboy. Ze vertelt zelfs hoe makkelijk ze is, dat ze op boodschappenlijstjes van mannen staat en vraagt ze om de vaseline klaar te zetten. Nou, als je daar geen rode oortjes van krijgt, dan weet ik het ook niet meer.
Keuze Freek Janssen: Dio – Dansen In Jou (2012)
Ik denk dat Dio die avond heeft gekregen wat hij wilde
Hiphop en seks, dat is niet altijd een gelukkige combi. Niks geen zoete verleiding, bitches moeten genaild worden. En gauw ook.
Toch heb ik voor deze battle getwijfeld tussen twee rapliedjes. Allebei van Nederlandse bodem, en allebei vrij recent.
Tamelijk briljant is Sexy Beesten van De Jeugd Van Tegenwoordig. Nu vind ik op die hele plaat (De Lachende Derde) geen slechte track staan, maar Sexy Beesten is een (haha) hoogtepuntje. En dan met name tekstueel:
Ik proef je foefje, prik je als een egel
Maar eerst een cafeetje, Neem je mee uit eten
Dinertje voor tweetje, bij restaurant het spleetje
Ik zeg jeetje, jij zegt mineetje
Ik heb je flapjes in mijn portemonneetje
Okay, misschien wat puberaal, maar ik vind het briljant. De geilheid druipt er werkelijk van af.
Toch is het Dio geworden, met zijn even erotische Dansen In Jou. Ik heb wat met Dio. Misschien is het wel hiphop voor rockliefhebbers, ik snap nog steeds niet dat zijn album Benjamin Braafs Festival uit 2012 geen enorm succes is geworden.
Dansen In Jou is het ultieme verleidingsnummer. Geheel in de stijl van het album (het had zo een Black Keys-cover kunnen zijn, maar dan met rap) en overlopend van vunzige gedachtes. Teksten als feestje in je broek en ik wil slingers hangen om je benen – toegegeven, het is niet zo spitsvondig als De Jeugd. Maar je ziet hem al rondom zijn prooi heen dansen, met een verleidende maar vastberaden blik in zijn ogen.
Ik denk dat Dio die avond heeft gekregen wat hij wilde.
[polldaddy poll=7286210]
