Wellicht is het u door de hausse aan overleden muzikanten ontgaan, maar eind 2016 heeft UK Queen Elizabeth II Ray Davies van The Kinks geridderd. Ray mag zich voortaan Sir noemen. Overigens mogen we blij zijn dat Sir Ray nog steeds onder ons is, want bij een beroving in New Orleans in 2004 werd hij beschoten. Gelukkig werd ‘slechts’ zijn been getroffen. In 2004 kreeg Davies al een keer een onderscheiding, de CBE-medaille, wat staat voor Commander of the British Empire. Eerlijk gezegd vind ik dat een stuk hoger en formeler klinken dan Sir, maar dat terzijde.
The Kinks, die vooral steunden op de songs van Sir Ray, hebben (ten onrechte) eigenlijk altijd een trede lager gestaan dan die andere Britse grootheden, Beatles en Stones. De genoemde onderscheidingen en ook Davies’ optreden bij de afsluiting van de Olympische Spelen geven aan dat The Kinks (in elk geval Sir Ray) hooglijk en dus zelfs koninklijk worden gewaardeerd. Niet zo gek, want in de jaren ’60 en begin ’70 hebben zij meerdere briljante songs uitgebracht, waarbij de Engelse middenklasse vaak op vileine wijze werd gefileerd. Neem bijvoorbeeld A Well Respected Man, die zichzelf weliswaar op de borst klopt, maar ondertussen dat leuke buurmeisje wil pakken.
Een minder bekend nummer van The Kinks, maar door hun fans zeer gewaardeerd, is I’m Not Like Everybody Else. Let wel, de leadzang wordt door jonger broertje Dave Davies gedaan, qua hofhouding van ridder Ray een nogal recalcitrante vazal. Sir Ray schreef het voor The Animals, die het echter afwezen (rare jongens hoor, die Animals). Vervolgens uitgebracht als de flipside van Sunny Afternoon, maar het had eigenlijk een release als A-kant verdiend. Het is dan ook vaak gecoverd en gebruikt bij de serie The Sopranos. I’m Not Like Everybody Else is een pleidooi voor de non-conformist, opgebouwd met mineurakkoorden waarover een ietwat melancholieke melodie is gelegd. Zó mooi.
