Ach moeder, moedertje toch, waarom heb ik jou nooit gekend?
Till Lindemann, de kolossale zanger van Rammstein, heeft het er moeilijk mee. Geen borst om aan gevoed te worden, geen rok om zich achter te verbergen en zich beschermd te voelen. Hij heeft het allemaal gemist. Gelukkig maar, ben je bijna geneigd te zeggen, want het heeft een geweldig nummer opgeleverd, Mutter, van het gelijknamige album uit 2001.
In het getokkelde intro, met kort het kinderstemmetje, waarvan niet duidelijk is of het nu vrolijk gekraai of gesnik is, wordt de zware toon gezet, ook al volgt een licht melancholieke melodie alsof het een kinderliedje is. Een slaapliedje, maar voordat je weg sukkelt, beukt het bombastische refrein je klaarwakker. De metal gitaarlijnen, waarover Till diep grommend slechts het repeterende Mutter declameert. En zo gaat het door, ook na het orkestrale intermezzo als – om een extra gevoelige tik uit te delen – het refrein wordt getransponeerd en Tills bas Mutter blijft herhalen tot het eindigt met de wanhopige vraag om kracht.
Mutter
Mutter
Mutter
Oh gib mir Kraft
Ach Till, du kleiner Bursche, komm mal hier. Als ik een boezem zou hebben, had ik je ertegenaan gedrukt.
