Een intrigerend intro. Check. Goede tekst. Check. Een bijpassende stem en goede stem. Check. Goede muzikale begeleiding. Check. Cry Wolf van The Parlor Mob voldoet aan haast elk vereiste voor een nummer om uit te groeien tot een plaat die veelvuldig in mijn playlist voorbijkomt.
Het nummer begint heel rustig, maar komt het direct dreigend over. Het geeft aan beetje de sfeer alsof iemand ‘s nachts de wacht houdt, terwijl een belager op ieder moment kan opduiken. Dat spannende verdwijnt niet zodra de zang begint. De muziek blijft even dreigend, terwijl de stem je gedachten prikkelt: is het een man of een vrouw? Dat is namelijk niet heel duidelijk in de eerste coupletten. Het blijkt bij nader onderzoek een man te zijn. Mark Melicia is de naam van de zanger en hij kan een nog al apart stemgeluid produceren, al zaait dit op niet een andere track van The Parlor Mob zoveel verwarring als op Cry Wolf.
Toch zit ondanks die verwarring de pure kracht van dit nummer juist in de manier waarop de zanger zijn stem gebruikt en daarmee een extra dimensie toevoegt. Bij de langgerekte klanken lijkt Melicia soms te huilen als een wolf, die alarm slaat bij gevaar. Wat hij doet, is letterlijk Cry Wolf.
Na een paar minuten gaat het dan ook muzikaal los. De dreiging groeit en het volume neemt toe, waarna er een heerlijk gitaarstuk komt. Dan stopt de muziek vrij plotseling. Maar na een stille seconden wordt het weer heerlijk opgepakt met een zwaar stampend ritme. The Parlor Mob werkt dan toe naar het slotstuk, dat eindigt met een typerende uithaal van Melicia. De wolf slaat nog een laatste, langzaam wegstervende alarmkreet uit.
https://www.youtube.com/watch?v=c97PFLJVrqw
