Doorbreken via talentenjachten, je eigen YouTube-channel of Instagram; het mag natuurlijk allemaal. Als ik 17 was en ik zou een groot publiek willen bereiken, dan deed ik het misschien ook wel. Toch kan ik me soms niet aan de indruk onttrekken dat veel van deze ‘talenten’ vooral een plekje in de spotlights willen en dat de muziek een soort bijkomstigheid is. Het gaat meer om de personality dan om het liedje (Famke Louise, anyone?).
Nee, dan Puck.
Bijna niemand kent haar nog, buiten haar vriendenkring en familie dan. En ze is ook niet muziek gaan maken om er beroemd mee te worden, maar omdat ze een drive heeft om muziek te maken. Dat weet ik, omdat mijn vrouw zangles aan haar geeft.
Toen ik wel eens zijdelings een lesje in onze woonkamer meekreeg, viel me meteen op dat Puck niemand nadoet. Ze zingt zoals ze zingt, zonder op wat voor manier dan ook een stemmetje op te zetten. Eerst begon ze met wat covers (Blackstreet, Amy Winehouse), maar sinds een tijdje is ze zelf gaan schrijven.
Onlangs zag ik haar een paar liedjes spelen, tijdens de Art Fair in Amsterdam, waar haar ouders exposeerden. Dit is daar een opname van; ik herhaal, bijna niemand kent Puck nog.
Of ze hier haar grote doorbraak gaat beleven, dat zal misschien (nog) niet, maar ik vind het wel gaaf dat er nog zo’n talent rondloopt dat al zulke mooie liedjes maakt, ze zo intens mooi brengt, terwijl dit de eerste keer is dat ze überhaupt iets op YouTube zet.
En dat wij dat dan hier mogen brengen.
Geniet ervan.
Je hebt gelijk Freek, een waar authentiek diamantje die Puck!