Vlak voordat The Moody Blues opgenomen gaan worden in de Rock & Roll-Hall Of Fame verliest Ray Thomas op 76 jarige leeftijd het gevecht met prostaatkanker. Een definitief einde voor de oprichter en mede-bepaler van het typische geluid van The Moody Blues. Hij bespeelde alle blaasinstrumenten, hobo, saxofoon en fagot, deed vocalen en was componist van een groot aantal schitterende liedjes, zoals Dear Diary, Watching And Waiting, And The Tide Rushes In, For My Lady en Legend Of A Mind; an ode to LSD guru Timothy Leary.
In 1972 namen The Moody Blues een pauze en Thomas bracht twee albums uit: From Mighty Oaks en Hopes, Wishes And Dreams. In 1977 kwamen de mannen weer bij elkaar, maar het geluid van The Moody Blues werd aangepast (synth-pop) waardoor zijn rol steeds minder werd, maar op Keys Of The Kingdom speelde hij weer een belangrijke rol. In 2002 stopte hij definitief wegens ziekte, maar elf jaar later werd prostaatkanker geconstateerd en hij besloot een alternatieve behandeling te ondergaan die 90% kans gaf op herstel. Helaas bleek hij uiteindelijk in de 10% categorie te vallen.
The Moody Blues waren de eerste band die hun muziek zwaar orkestreerde en met gebruik van de mellotron. Schitterende liedjes en vanaf In Search Of A Lost Chord tot en met Seveth Sojourn (1968-1972) staan ze allemaal in de kast. Tijdloze muziek met een fluit. Maar nu is het sprookje uit.
