Een mooie doorleefde kop! Een gezicht dat bewijst dat je op gracieuze wijze oud kunt worden en dat het rechttrekken van de rimpels een misplaatst waanidee is in de strijd tegen ouderdom. Er zijn inmiddels gecorrigeerde dames die zo vaak ‘geholpen’ zijn, dat ze zich (bij wijze van spreken) ’s ochtends moeten scheren. Ook een kop die geaccepteerd heeft dat alles eindig is; die het leven neemt zoals het is.
Guido Belcanto is de Koning van het Vlaamse Levenslied en al sinds de jaren tachtig een muzikaal fenomeen in België. Romanticus, bohémien, zeer uitgesproken en niet zelden door controverse omgeven. Hij zingt over de onvolmaaktheid van de liefde, het onbeantwoorde, het net niet vinden, of het weer verliezen. Hij beheerst het Amerikaanse gevoel van vertellen, het chansonachtige, maar vooral de manier van zingen, die heel dicht bij de menselijke spreekstem ligt. Geen geschreeuw of preken, maar eentje die heel persoonlijk met je praat. Zijn inspiratie komt uit het jarenlange slempen in het Antwerpse nachtleven met zijn hoerenbuurten en havenkroegen.
Ik ben niet de plezantste thuis. Ik ben serieus, beschouw het leven als een geschenk van het noodlot. We worden erin gegooid, met als enige zekerheid: we moeten eraan. En ik meen dat schrijven – literatuur, poëzie of songs – tot doel heeft dat doemgevoel te bezweren. Je gaat het gevecht aan, en dat lucht op. Ik denk dat dat is wat me drijft. Op zich heeft het leven geen zin, vind ik. Je moet het zin geven. En ik doe dat door liedjes te schrijven.
In zijn dertigjarige carrière heeft hij inmiddels 15 CD’s uitgebracht (waarvan 3 verzamelalbums). In 2011 werd zijn album Een Man Als Ik met goud bekroond en kreeg hij in ster op de Walk of Fame in Brussel. Even weg van de Pechstrook van het leven.
Op de pechstrook van het leven
Ja, daar vertoef ik momenteel
Op de pechstrook van het leven
Daar hebben de mensen niet veel praat
Hier hoor je geen vals gezever
Hier toont m’n zijn waar gelaat
Hier kan je altijd iemand vinden
Met nog meer pech dan jij
Lekker weg in eigen land. Ondergewaardeerde Liedjes trekt het in juli en augustus iets breder, want we zoeken naar onbekende pareltjes in de Nederlandse taal. Niet in een battle, maar door zonovergoten individuele verhaaltjes. We willen bewijzen (zien) dat er wel degelijk goede rock, gevoelige ballads en muziek van internationale klasse in onze prachtige taal geschreven kan worden.
Volg de Hollandse Zomer ook op Spotify:
De volgende liedjes staan helaas niet op Spotify:
Splitsing – Wind En Zeilen
R.K. Veulpoepers B.V. – Den Egelantier
Carrera & Shaver Girl – Het Rock & Roll Gevoel
Dierenpark – Poppiedool
The Clungels – Dat Had Ik Nog Nooit Gedaan
Robert Long – Na Zijn Dood
Toontje Lager – Contactrock
Koot & Bie – Dat Is De Blues
