De dag is al kort genoeg. Daarom: korte liedjes om tijd terug te winnen.
Keuze Peter van Cappelle: Paul McCartney – Junk (1970)
‘Junk’ is een mooi voorbeeld van de eenvoudigheid waarmee Paul McCartney een liedje kan schrijven.
Keuze Martijn Janssen: Messengers – That’s The Way A Woman Is (1971)
Soms moet je muziek niet te veel willen analyseren, maar gewoon genieten van het hier en nu. Van de band Messengers is niet veel bekend. Ze waren een van de eerste blanke bands op het Motown label. En dit nummer was een klein hitje in 1971. Maar het is onweerstaanbare garage-rock. De ah-ahs gaan tussen je oren zitten en gaan dan niet weg. Je kan erop wachten dat Quentin Tarantino dit nummer binnenkort ontdekt voor een film en zo weer uit de obscuriteit haalt.
Tot die tijd is het ons geheimpje.
Keuze Henk Tijdink: Pixies – Brick Is Red (1988)
Korte liedjes, daar hebben de Pixies wel patent op.! Daarvan is Brick is Red een van mijn favorieten; zo ondergewaardeerd dat ‘ie niet eens de Snob 2000 heeft gehaald! Een lange instrumentale intro en daarna nog een kleine minuut aangevuld met een stukje zang van Black Francis met daarachter de fijne stem van Kim Deal.
Kort, melodieus en ondergewaardeerd. Alleen aan de tekst is geen touw vast te knopen. Ach, een mens kan niet alles hebben in 2 minuten.
Keuze Jaap Bartelds: De Raggende Manne – Nee’s Niks (1990)
Toch wel, want het was met zes seconden de kortste Nederlandstalige single ooit.
Keuze Martijn Vet: Guided By Voices – Kicker Of Elves (1994)
In het boek Perfect From Now On: How Indie Rock Saved My Life beschrijft John Sellers hoe hij fan werd van de band Guided By Voices.
“The Song: Kicker Of Elves. The reason: I loved the semantics of the title. It seemed to me that it would be more apt to describe someone who kicks elves as an elf-kicker.” Dat had dus nog best een stuk korter gekund.
Zou je dan ook het outro (!) nog weglaten, dan hadden we een compleet liedje, met refrein en coupletten en al, van pakweg driekwart minuut overgehouden.
Maar hee, zo’n magistrale song in dik een minuut, het blijft indrukwekkend.
Keuze Freek Janssen: Presidents of the United States Of America – Kick Out The Jams (1995)
Het uitspreken van de titel duurt langer dan het luisteren van het liedje. En het is nog af ook.
I done kicked them out!
Keuze Robert Arnold: Pearl Jam – Lukin (1996)
Matt Lukin was de bassist van The Melvins en Mudhoney. In de tijd dat Pearl Jam-zanger Eddie Vedder werd lastig gevallen door een stalker, werd Matt Lukin’s huis een toevluchtsoord voor de Vedders.
Matt Lukin zat Vedder altijd te pesten dat Pearl Jam veel te lange nummers maakt, dit alles leidt tot dit 1.02 minuten durende punkrock-liedje.
(En toch konden ze het niet laten: jaren later speelde ze de langzame versie van Lukin)
Keuze Sander van Buuren: Madball – Hardcore Still Lives (1996)
Het onvolprezen hardcore evangelie in 8 seconden krachtig verkondigen. De helden van Madball kunnen dat.
Keuze Gijs Moonen: Abel – Onderweg (2000)
Zou het nog korter kunnen bij een eendagsvlieg? Ja dat kan.
Keuze Victor Romijn: Vitalic – Polkamatic (2005)
Keuze Martijn Koetsier: NOFX – See Her Pee (2007)
Volgens wetenschappers duurt het perfecte liedje 2 minuten en 42 seconden. Maar ja, aan dat soort regeltjes houden punkers zich natuurlijk niet want het kan ook best in 30 seconden. Fat Wreck Chords besloot daarom een verzamelalbum uit te brengen met 101 bands die elk een liedje van maximaal dertig seconden speelden. NOFX laat horen dat dat meer dan genoeg is om een liedje met kop en staart van te maken.
Keuze Erik Molkenboer: The Vaccines – Wrecking Bar (Ra Ra Ra) (2011)
The Vaccines laten met deze bal energie (inclusief solo) zien dat liedjes die langer duren niet meer zijn dan een nutteloze herhaling van refrein en coupletten – 1 minuut en 29 seconden is alles wat je nodig hebt.
Keuze Marco Lagerwerf: The Dirty Denims – 24/7/365 (2012)
Dansen. Het kan niet anders wanneer je deze plaat hoort. Er zijn maar weinig liedjes die in anderhalve minuut een feestje op de dansvloer kunnen veroorzaken, maar met deze plaat van The Dirty Denims lukt het. Geen rustige opbouw of moeilijke teksten, maar vanaf het begin helemaal los met 24/7/365. Waar dat over gaat? Het doet er niet toe. Het klinkt vrolijk, de gitaren en drums zijn fijn, de scheurende vrouwenstem maakt het af. Zelf noemen ze het ‘happy hardrock’, er past ook geen betere definitie dan deze. Als in Joan Jett and the Blackhearts in hun beste jaren met een vleugje AC/DC, Ramones en The Romantics. Amerikaans? Welnee! Gewoon uit Eindhoven! Let’s rock!
Keuze Joep Jansink: Apneu – On Ice (2013)
Aftikken, vuist in de lucht en gaan! Kort, krachtig en energiek. Apneu bracht er een heel album van uit, Hard Feelings. 12 enorm catchy nummers in 19 minuten. Verder ook geen woorden aan vuil maken, gewoon:
Aftikken, vuist in de lucht en gaan!
Keuze Maartje Janse: They Might Be Giants – Sleep (2013)
Nanobots van het onvolprezen They Might Be Giants staat vol tamelijk briljante korte liedjes, zoals Sleep.
