Alsof je een klap in je gezicht krijgt. Prince is niet meer. Vorige week moest zijn jet een noodlanding maken, omdat hij zich niet goed voelde; griep werd als de oorzaak voor zijn spoedopname genoemd. Vandaag is hij dood in zijn huis gevonden.
Wat moet je over Prince vertellen, want wie kent hem niet? We hebben in 2013 een battle gehouden en zullen op zeer korte termijn nog meer aandacht aan hem besteden. Hij heeft op enorme hoogte gestaan, maar ook mindere albums gemaakt. Soms vreemd en anders, maar toch was hij altijd op het netvlies. Gewoon door zijn ding te doen op zijn eigen wijze. Zijn laatste drie albums (Plectrumelectrum, Art Official Age en HITnRUN Phase One waren weer als vanouds goed. En een week voordat Phase Two zou uitkomen is het over en uit.
Het is een zwarte dag voor de muziek en Prince verdient minstens een even groot afscheid als MJ. Groter, want hij is altijd funk en soul gebleven. En zo moeten we hem ook herinneren. Muziek waar je voet niet stil bij blijft en met een goddelijke gitaarlick, want hij kon dat instrument vreselijk goed bespelen. Prince moet je live gezien hebben en daarom She’s Always In My Hair. Live bij Arsenio Hall. Met een snerpende gitaar.
https://www.youtube.com/watch?v=Ytx-QXGYMmo
