Terwijl het Zuiden van Engeland in de begin jaren ’60 haar muzikale interesse verschoof naar de psychedelische kant, kreeg de zogenaamde Northern Soul in het Noorden de bovenhand. Er was in die dagen enorm veel werkeloosheid (met name) onder de jeugd en elk weekend gingen zij naar de zalen en dancings om naar de muziek te luisteren en te dansen. Een muziekstijl met een zware beat en een hoog tempo. Bij voorkeur werden juist onbekende en ondergewaardeerde liedjes gedraaid.
De bekendste dancings en zalen waren in Manchester, Wigan, Stoke-On-Trent, Wolverhampton en Blackpool. Maar ook vandaag de dag is de Northern Soul nog steeds razend populair. Wekelijks zijn er vele tientallen georganiseerde feesten, die vaak maanden voor aanvang al uitverkocht zijn. Elke week belichten we een markant lied uit die periode.
Edwin Starr kennen we van War; de allereerste single bij Motown die een kritische noot kraakte in tegenstelling tot alle liefdesverhaaltjes bij het label. Het origineel was van The Temptations, maar die wilden het niet uitbrengen om de conservatieve fans niet af te schrikken. Starr was bij Motown terecht gekomen doordat zij het platenlabel Ric-Tic hadden overgenomen, maar gevoelsmatig werd hij door het management als een tweederangs artiest gezien ondanks een Top 10-hit in 1969. Wellicht was de reden hiervoor doordat geen van zijn 6 singles in 1967 en 1968 de lijsten wist te bereiken.
Op zijn oude label was Starr gematigd succesvol in 1965 en 1966. Zijn allereerste single was Agent Double-O Soul en deze naam is altijd aan hem blijven hangen. Zijn tweede plaat Back Street deed niet veel, maar werd in Engeland door de DJ’s in de dancings opgepikt. Het lied is feitelijk een muzikale beschrijving van zijn jeugd.
Intussen bleek dat Motown geld van de Europese singleverkopen van zijn singles achterover gedrukt had. Toen ze er mee geconfronteerd werden besloten ze het in delen aan Starr te betalen, maar vertelde tegelijkertijd dat ze geen plaat mee rmet hem zouden maken. Starr’s manager stelde daarom voor dat ze het geld hielden, maar Starr met onmiddellijke ingang zijn contract kostenloos mocht annuleren. Hij emigreerde hij naar Engeland, waar hij nog enkele (disco)hits had.
In 1999 werd hij door The Boss tijdens een concert in Nottingham het podium op gevraagd om samen met hem War te zingen. Starr trad ook regelmatig op in het Northern Soul-circuit en vlak voor zijn overlijden in 2003 werd hij door 20.000 Northern Soul-fans als ‘All-Time Favourite Artist’ gekozen.
