Gisterenavond was er het bericht dat Walter Becker op 67-jarige leeftijd (veel te jong) overleden is. De doodsoorzaak is vooralsnog onbekend, maar duidelijk was wel dat hij een behandeling had ondergaan.
Becker heeft twee uitstekende solo albums op zijn naam staan, maar de muziekwereld zal hem voornamelijk herinneren als de helft van het duo Steely Dan. Muzikale partner Donald Fagan: Walter Becker was my friend, my writing partner and my bandmate since we met as students at Bard College in 1967. He was smart as a whip, an excellent guitarist and a great songwriter. He was cynical about human nature, including his own, and hysterically funny.
Begonnen als band in 1971 hadden ze, nadat hij eerste single Dallas jammerlijk mislukte, in 1972 commercieel succes met Do It Again. Ze zouden nog één Top 10-hit scoren met Rikki, Don’t Loose That Number, maar in de basis was Steely Dan een elpee-groep. Tot 1978 brachten elk jaar een album uit, die allen minimaal goud opleverden. Hun grootste succes was Aja (1977).
Veel liedjes van Steely Dan gingen over heimwee en met name naar hun geboorteplaats New York. Op Aja verwoorden ze dit op Home At Last; een lied losjes gebaseerd op Homerus’ Odysseus en zijn reis terug naar huis. Het lied is het ultieme voorbeeld van het typische jazzy Steely Dan-geluid met de Purdie Shuffle, het nasale stemgeluid van Donald Fagan en het karakteristieke gitaarspel van Becker.
Foto: Walter Becker (links) en Donald Fagan (rechts)
