Iedereen heeft vast vroeger een cassettebandje (of CD) gemaakt voor op reis, met muziek voor onderweg of voor in de strandstoel.
In juli en augustus gaat de aandacht naar deze herinneringen.
Als groot fan is het geweldig om een concert van de artiest of band mee te maken. Of twee. Of een heleboel. En het is vooral ook speciaal om bij het eerste concert van een nieuwe tournee te zijn, zeker in het internet-tijdperk waar het laatste nieuws meteen beschikbaar is. Alles is een verrassing, niemand weet welke nummers gespeeld worden en hoe het zal klinken. Het zal wellicht nog niet helemaal gestroomlijnd zijn, maar het is vaak ook interessant om te zien hoe men hier mee om gaat.
Zomer 2009 en U2 begint hun nieuwe wereldtournee in Barcelona. Eerder dat jaar heeft de band het album No Line On The Horizon uitgebracht. Na een aantal jaren afwezigheid brengt het de band wel weer in de schijnwerpers, maar ze zijn niet meer alom aanwezig zoals wel het geval was bij voorgaande albums. Ik vind het echter hun sterkste album sinds midden jaren negentig, een album waar de band weer (lichtjes) experimenteert en (een beetje) buiten het standaard rock-patroon gaat.
Na een aantal tournees te zijn begonnen in de Verenigde Staten is dit nu een mogelijkheid om een eerste concert mee te maken dichter bij huis. Het plan is dus snel gemaakt om naar Barcelona te gaan. Eén van de dingen waar ik me dan op verheug is om het album af te spelen tijdens het rijden. Het klinkt mij namelijk als een prima album om op de Franse autoroute af te spelen. Vooral het titelnummer zelf vind ik een echte roadsong. U2 heeft jaren daarvoor al een ultieme roadsong gemaakt met Where The Streets Have No Name, probeer tijdens het intro van dat nummer eens niet het gas verder in te drukken, en No Line On The Horizon is zeker een fijne opvolger.
Het weekend voor het concert gaan we op weg. Na een paar uur bereiken we Frankrijk. Nog wat later zijn we voorbij Parijs. Het wordt tijd om de muziek te veranderen, het U2 album wordt opgezet. De snelweg is rustig, het landschap een beetje glooiend. Bos langs de zijkant van de weg. No Line On The Horizon begint met de gitaren en alles lijkt wijd open te gaan. Een fantastisch avontuur is begonnen.
https://www.youtube.com/watch?v=1UD3-Pu6zHQ
Volg Het Vakantiebandje op Spotify:
Helaas niet op Spotify:
The Pilgrims – Lost Train
David Byrne & St. Vincent – Road To Nowhere
Frank O’Moiraghi – Show Me (Spacer)
Chris Rea – It’s All Gone
Tröckener Kecks – Ver Van Huis
Mafalda Arnauth – O Mar Fala De Ti
Eddie Vedder & Nusrat Fateh Ali Khan – The Long Road
