Iedereen heeft vast vroeger een cassettebandje (of CD) gemaakt voor op reis, met muziek voor onderweg of voor in de strandstoel.
In juli en augustus gaat de aandacht naar deze herinneringen.
Voor het eerst had ik werkelijk geen idee waarover ik zou schrijven. Huey Lewis, natuurlijk, maar ik kan helemaal niets spannends over hem en zijn band bedenken. De muziek klinkt wel – ondanks alle jaren – nog steeds fris. De clips daar aan tegen geven absoluut de jaren ’80 weer. Een periode van slechte smaak qua kleding: tuinbroeken, schoudervullingen, beenwarmers en poedelkapsels. Eigenlijk geldt het ook voor heel veel muziek uit dat decennium; te veel synthesizer. Zelfs de Boss maakte zich er (op zijn best verkopende album ooit) schuldig aan en diep in mijn hart vind ik Born In The U.S.A. zijn minste. Ik draai het zelden en dan nog voor mijn vrouw, die het zijn beste vindt. Smaken verschillen.
Ik kocht Huey Lewis’ album eind 1983, nadat ik de eerste single (van vijf) hoorde: Heart And Soul. Een lekker softrock en dansbaar nummer. In Nederland zou Sports geen potten breken, maar in zijn thuisland was het raak en werd het zeven keer platina. Pas met The Power Of Love uit Back To The Future kregen ze hier bekendheid, maar tot enorme hits zou het niet leiden. Ook de opvolger Fore! deed het maar matig, terwijl over de plas acht keer platina binnen gesleept werd.
Toendertijd moest ik elke dag meer als uur van huis naar mijn werk (en terug) rijden, zodat ik een hele voorraad cassettebandjes in de auto had liggen. De twee meest gedraaide (met jaren ’80-muziek) waren Welcome To The Pleasure Dome en Sports. Het leukste en beste lied van het album is I Want A New Drug. Ray Parker Jr. zal daar anders over denken, want hij kreeg een claim wegens plagiaat voor Ghostbusters (1984) aan de pofbroek.
Het drogerende middel is vrouwen en de beste man zingt dat je daar tenminste geen droge mond en rode ogen van krijgt. Terugkijkend op dit lied besef ik dat ik toen in een relatie (vast) zat dat een financiële en emotionele aderlating zou blijken te zijn. Deze zou uiteindelijk met rode oogjes eindigen en feitelijk liep dit nummertje als een rode draad door mijn relatie en het einde daarvan.
I want a new drug, one that won’t spill
One that don’t cost too much
Or come in a pill
I want a new drug, one that won’t go away
I Want A New Drug. Maanden na het verbreken van de relatie liep ik op een feestje tegen de vrouw van mijn dromen aan. Geheel toevallig lag Sports op de draaitafel. Nou ja, toevallig….ik verzorgde de muziek. En na al die jaren staat het liedje op elke verzamel-ceedee voor onderweg en elke keer kijk ik even opzij en zie die glimlach van de herinnering op haar gezicht.
Volg Het Vakantiebandje op Spotify:
Helaas niet op Spotify:
The Pilgrims – Lost Train
David Byrne & St. Vincent – Road To Nowhere
Frank O’Moiraghi – Show Me (Spacer)
Chris Rea – It’s All Gone
Tröckener Kecks – Ver Van Huis
Mafalda Arnauth – O Mar Fala De Ti
Eddie Vedder & Nusrat Fateh Ali Khan – The Long Road
