De ‘Ondergewaardeerde 30’ is onze non-hitlijst en wordt samengesteld door muzikanten. Liedjes die in hun oren nog steeds ondergewaardeerd zijn.
Elke twee weken is er een nieuwe bijdrage.
Onze gast beroert de toetsen sinds 1997 en hij draait graag aan knopjes van analoge synthesizers. Eerst bij Flemming; een Amsterdamse groep, die zich van een Britpopband ontwikkelt tot een alternatieve popband die het experiment in de arrangementen niet schuwt. Hun eerste single Name? gaat vergezeld van een spraakmakende videoclip, die zich afspeelt op de gefingeerde set van een pornofilm. De critici zijn enthousiast, maar tot een doorbraak zal het niet komen.
Sinds 2005 speelt hij in Moke, die een jaar later al in het voorprogramma van Paul Weller in Londen staan. Hun eerste single Last Chance zorgt direct voor de doorbraak en sindsdien zijn ze niet meer uit het (Nederlandse) muzikale landschap weg te denken. In het najaar komt hun nieuwe album uit. We vroegen hem nog even wat zijn favoriete Moke-liedjes zijn: This Plan, Scratch Marks en Let it Burn.
Het meest Ondergewaardeerde liedje aller tijden volgens Eddy Steeneken (Moke): Depeche Mode – Walking In My Shoes (1993)
Depeche Mode is voor veel mensen nog steeds dat luchtige synthesizer bandje uit de jaren ’80. Met name dankzij hits als Just Can’t Get Enough. Gezellige leatherboys zonder boodschap.
In de jaren negentig is de band naar mijn idee tot volle wasdom gekomen. Op het album Violator uit 1990 heeft de band voor het eerst gekozen voor het integreren van gitaren in het elektronische geluid; denk aan tracks als Personal Jesus of Enjoy The Silence. Verder wordt de thematiek van de teksten gaandeweg zwaarder.
Het album dat daarop volgt, Songs Of Faith And Devotion, trekt deze lijn nog verder door. Er worden live drums aan het elektronische arsenaal toegevoegd. De nummers worden steeds grimmiger en gaan onder andere over de zware heroïneverslaving van zanger Dave Gahan. Die nummers worden destijds overigens nog allemaal geschreven door (inmiddels) gitarist Martin L. Gore. Hij kan zich kennelijk, om welke reden dan ook, goed inleven in de situatie van de zanger.
Onder leiding van producer Flood wordt een unieke sound gecreëerd, die je meeneemt op een trip van opener I Feel You tot en met afsluiter Higher Love. De Devotional Tour die hierop volgde was een prachtig geregisseerde intense ervaring, met meesterlijk podium- en visualsontwerp van vaste fotograaf, hoesontwerper en videomaker Anton Corbijn.
Eén van de tracks waar alles wat mij betreft bij elkaar komt is Walking In My Shoes met een video van Corbijn die doordrongen is van symboliek.
Eddy verwijdert Lucky In Love van Tommy Castro.
| 1966 | The Left Banke – Walk Away Renée |
| 1969 | Fairport Convention – Who Knows Where The Time Goes |
| 1969 | James Brown – Mother Popcorn |
| 1969 | The Aerovons – World Of You |
| 1971 | Fields – A Friend Of Mine |
| 1972 | Esther Phillips – From A Whisper To A Scream |
| 1972 | Neil Young – Old Man |
| 1974 | Maria Bethânia – A Felicidade |
| 1976 | Jerry Jeff Walker – Won’t You Give Me One More Chance |
| 1976 | Rory Gallagher – Edged In Blue |
| 1977 | Sonic’s Rendezvous Band – Slow Down (Take a Look) |
| 1978 | Ton van der Meer – Ik Ben Gebeten Door De Poolvos |
| 1980 | Johan Timman – Look Out For The Killer |
| 1983 | John Spencer – Johnny Vergeet me Niet |
| 1984 | Let’s Active – Waters Part |
| 1985 | Waterboys – Medicine Bow |
| 1989 | Bonnie Raitt – Too Soon To Tell |
| 1993 | Depeche Mode – Walking In My Shoes |
| 1993 | Morphine – Thursday |
| 1993 | Wu Tang Clan – Wu-Tang Clan Ain’t Nuthing Ta F’ Wit |
| 1999 | New Radicals – Someday We’ll Know |
| 2003 | Yo La Tengo – Today Is The Day |
| 2004 | Iron & Wine – The Trapeze Swinger |
| 2006 | Dixie Chicks – Not Ready To Make Nice |
| 2006 | Cuban Heels – Work Me Baby |
| 2008 | Elbow – Weather To Fly |
| 2011 | Sarah Siskind – Yellow And Blue |
| 2012 | Sukilove – Somehow Someday |
| 2013 | Sir Yes Sir – Smiling |
| 2014 | Opeth – Cusp Of Eternity |
De huidige Ondergewaardeerde 30 is samengesteld uit bijdragen van Arthur Akkermans, Guido Belcanto, Bertolf, Ad Bouman, Peter van Capelle, Bob Fosko, Bart Geevers, Anneke van Giersbergen, Marinus de Goederen, Annelotte de Graaf, Specs Hildebrand, Peter Koelewijn, Anne-Maarten van Heuvelen, Jerry Hormone, Jiggy Djé, Michael de Jong, Frans Kraaikamp, Saskia van Oerle, Anouk Paus, Dave von Raven, Julian Sas, Rebecca Sier, Eddy Steeneken, Henk Temming, Hans Vandenburg, Guus Willemse en Jonas Winterland.
