The Monsters – Blow Um Mau Mau

Kijk, Mozart had het gemakkelijk. Die componeerde, schreef wat noten op een blaadje en deed wat concerten; alleen of met andere muzikanten die zijn noten konden lezen. Geen gedoe in de studio, geen zorgen over de productie of de eindmix, geen distributie, want geen platenverkoop. Sinds de uitvinding van de geluidsdrager ligt dat anders. Anderen gingen zich ermee bemoeien en namen de artiesten al dat extra werk uit handen. Wel diende zich een nieuw probleem aan: leuk of goed genoeg gevonden worden om je muziek vast te mogen leggen, alvorens geld te kunnen verdienen door de verkoop. Platenlabels hadden de macht, al werd daarop weer het uitgeven in eigen beheer uitgevonden. De mens en dus ook de muzikant is creatief. Streaming zette de labels vervolgens nog verder buitenspel.

De major labels hadden vaak geen eigen gezicht. Als het maar verkocht. Interessanter zijn de kleinere zoals Sun Records, Blue Note, Atlantic en Vertigo of, meer recent, het Nederlandse Excelsior: allen met een eigen ‘stal’. Een veel obscuurder voorbeeld daarvan is Voodoo Rhythm Records uit, of all places, Zwitserland. Ja, Zwitserland. Maken ze daar muziek dan?  Toch wel en ook, want het label richt zich niet alleen op Zwitserse artiesten.

Eind jaren ‘70 tekende Beat Zeller hoezen van niet bestaande platen. Ook was hij voortdurend op zoek naar nieuwe releases, wat ertoe leidde dat hij een paar jaar later begon te handelen in cassettebandjes en in contact kwam met andere labels. Als muzikant startte hij in ’86 de band The Monsters, waarvan de eerste platen werden uitgebracht door het onafhankelijke label Record Junkie. Na het vak te hebben geleerd richtte hij in ’92 Voodoo Rhythm Records op. Door veel te toeren en andere, ook buitenlandse bands te helpen als roadie, kreeg hij overal contacten en bouwde hij zo z’n eigen stal op. Een stal met rockabilly, garagepunk, cajun core en funeral jazz, om een beetje een idee te geven. Inderdaad, geen genres voor het grote publiek en ik heb het niet in mijn platenkast staan, maar muziek voor de pure liefhebber. De fundamentalist, altijd op zoek naar en uitgaand van de oorsprong, hoever die ook in het verleden ligt.

Beat Zeller en zijn Monsters geven een aardig beeld van wat je kunt verwachten bij VCR. De band speelt, zoals zij het zelf noemen ‘wild primitive chainsaw massacre teenage trash garage clonedrum fuzz rock ’n roll.’ Bent u er nog? Een hele mond vol, meer dan de tekst van hun Blow Um Mau Mau. Kijk en luister naar de video waarin Beat zelf, met de looks van een onbetamelijk achterneefje van Louis van Gaal, een getatoeëerde dirndl lastig valt en vervolgens, volkomen terecht, op z’n plaats wordt gezet.

https://www.youtube.com/watch?v=zs7CQBHyo3Y