Meestal worden ‘tributes’ uitgebracht, nadat de artiest overleden is. Alhoewel het in de meeste gevallen een eerbetoon is, voelt het toch een beetje als lijkenpikkerij. De meeste scoren namelijk commercieel. Ik bedoel….wanneer je hem of haar zo verschrikkelijk waardeert of als een soort muzikale mentor en inspiratiebron ziet, heb je (meestal) tijd genoeg om dat bij zijn of haar leven te doen.
Gelukkig is er altijd de uitzondering die de regel bevestigd. Chris Rainbow heeft in 1977 een eerbetoon aan Brian Wilson gezongen. Die van de Beach Boys, niet die ex-basketbalspeler. Rainbow heeft een stem, die enerzijds als een Beach Boy aanvoelt en anderzijds bekend in de oren klinkt. Hij heeft geen geweldige solocarrière gehad: slechts zes albums, die nauwelijks aandacht kregen. Ja, gehad! Chris Rainbow is in 2015 overleden na een lang gevecht tegen de ziekte van Parkinson.
De slepende ‘S’ kwam mij bekend voor en ergens in mijn geheugen begonnen de balletjes te rollen: Alan Parsons Project. Sinds 1979 zong hij steevast een partijtje mee op acht albums met als hoogtepunt The Turn Of A Friendly Card. Alan Parsons noemde hem een one-man-Beach Boy. Bovendien assisteerde hij Jon Anderson en de progressieve rockgroep Camel op twee albums én Ton Scherpenzeel op zijn soloalbum. Rainbow had overigens een aparte manier van componeren. In de regel kreeg hij tijdens zijn slaap een ingeving voor een titel, die hij dan in de loop van uren uit ging werken. Hij heeft een paar juweeltjes op zijn naam staan: Give Me What I Cry For, Looking Over My Shoulder en Gimme Just A Beat, die niet zouden misstaan in het repertoire van The Beach Boys. Maar het hoogtepunt is natuurlijk Dear Brian. Zo mooi en episch, dat het een nieuwe kans verdiend…..voordat ook Brian Wilson het tijdelijke voor het eeuwige verwisseld.
Dear Brian
You held us so long
To ride on the wave of a song
Was part of America
When you brought California home
A picture in pure vocal tone
A hymn celebrating the sea
Will leave its impression on me
I felt really bad to hear about Chris Rainbow passing away, he was too young. I remember in the late 1970’s, a friend played Dear Brian for me and I was touched and honored by it. It was a beautiful track. I wish the best for Chris’s family and friends. Love & Mercy, Brian (Wilson).
