Vlak voor de Kerstdagen viel de CD Cherry Picking in de brievenbus. Ik had al het één en ander gelezen en gehoord van het nieuwste (en derde) album van Black Top. Mijn nieuwsgierigheid nam de overhand. Niks onder de boom; opzetten dat schijfje! 17 nummers en bijna een uur (blues)rock-luistergenot. De stijl van de uitstekende voorganger Sour Milk is niet losgelaten, maar verbreed en uitgebouwd.
Black Top is een Nederlandse band, maar de liedjes hebben stuk voor stuk internationale allure. Je krijgt het gevoel naar een combinatie van AC/DC en ZZ Top uit de jaren zeventig en tachtig te luisteren. Lekkere retro-muziek in een hedendaagse leren jas. Meer voor mannen, dus. Mag ik dat zeggen? Ja, dat mag ik zeggen.
De naam Black Top komt van de film Two Lane Black Top uit 1971, over twee mannen die straatraces doen. De band bestaat uit gitarist Elmer Meijers, drummer Roger Berben en ‘veteraan’ Anne-Maarten van Heuvelen, die in zo veel bands speelt dat ik me afvraag of hij nog wel eens thuis is. Ook voor Cherry Picking was hij weer ergens anders; alle nummers zijn eind 2015 in de kelder van een oude villa in de buurt van Dresden geschreven. De sombere en ruige omgeving is terug te horen op het album. Als voorproefje werd december 2015 een EP uitgebracht met Pay My Dues, die in het geheel op het album is bijgevoegd. Rock zoals rock bedoelt is; geen poespas, maar recht op het doel af in een klassieke auto. Dat dan weer wel.
Tijdens het opnameproces voor het album wilde Black Top de muziek een live gevoel meegeven en nam daarom het volledige album op zonder het gebruik van een metronoom. Het resultaat daarvan is dat de muziek energiek, fris en super-levendig klinkt. Muziek waar je voet automatisch in het ritme mee gaat bewegen, en die bij voorkeur op de Duitse snelweg (geen snelheidsbeperking) beluisterd zou moeten worden. Dampende solo’s, stevige grooves en rockende blues-riffs: heerlijk! En wees niet bescheiden met het volume.
Ze hebben de nummers met z’n drieën geschreven net als bij vorige Black Top albums. Anne-Maarten: Ik vind het belangrijk dat we echt als band een plaat maken; dat maakt het spelen live veel leuker en vaak komen bandleden met goede ideeën voor nummers. Cherry Picking vind ik erg goed gelukt en de synthesizer – die Merijn den Boer heeft ingespeeld – werkt heel goed. Het lied heeft ook een dubbele betekenis; de beste dingen uit het leven halen.
Een lekkere opener om in de stemming te komen, maar bij het tweede nummer Hot Love And Hard Liquor gaat de beuk er in en eigenlijk gaat de voet niet meer van het gas. Zo is bijvoorbeeld Empty Hands een heerlijke blues, evenals In Flames dat zo uit het moeras in Louisiana getrokken had kunnen worden. Keep On Trucking gaat over het zoeken van je eigen weg zonder op te geven. Daarnaast worden er ook andere zaken onder de loep genomen: natuurlijk vrouwen en dronkenschap, maar ook de niet te onderschatten voordelen van een grote bos krullen (Curls). Anne-Maarten had wat extra coupletjes, die de plaat uiteindelijk niet gehaald hebben, maar de basis is zelfacceptatie. Toen ik in Amerika woonde had ik een vriendin met een prachtige bos met krullen, die ze zelf verschrikkelijk vond. Natuurlijk is zoveel haar veel werk, maar als je het hebt kun je er maar beter van genieten. Is het glas halfleeg of halfvol? Travel Pussy heeft geen nadere uitleg nodig?! Dat lied gaat over de vele mogelijkheden van de attributen, die je in de toiletten van tankstations in Duitsland uit de automaat kunt trekken. Er gaan geruchten over onderhandelingen voor een TV-reclame met dit lied als begeleiding.
De mannen spelen vanuit het hart: dat hoor je terug. Het zou mij verbazen wanneer dit puike werk ze geen overvolle agenda oplevert.
