Röyksopp – Eple

Er zal vast een zucht van verlichting door mijn ouderlijk huis zijn gegaan toen ik in 2002 thuiskwam met de CD Love Lounge. Jarenlang hadden mijn vader en moeder hoofdschuddend aangehoord hoe ik het liefst zo hard mogelijk mijn Masters of Hardcore en Hellraiser-CD’s door de speakers liet knallen. Maar zij moeten toch óók gemerkt hebben dat ik langzaam softer was geworden, want na de hardcore halverwege de jaren ’90 klonk er steeds meer trance door mijn boxen.

Al zal het voor mijn ouders weinig verschil hebben gemaakt. Voor hen klonk alles met een beat hetzelfde. Maar lounge, dat luidde toch écht het begin van een nieuw tijdperk in. Nu werden ze niet meer horendol van de beukende beats maar horendol van blije, hoge piepjes. Want ik had één absolute favoriet op de CD: Eple van Röyksopp. En die luisterde ik maar wat vaak. En hard! Want wat werd ik dáár vrolijk van!

Röyksopp maakte in het plaatje gebruik van een klein fragmentje uit You’re As Right As Rain. Een nummer uit 1975 van jazzpianist en arrangeur Bob James. En daar kwam ook gelijk de inspiratie voor de titel vandaan. Het Noorse woord voor ‘appel’ was een subtiele hint naar de hoes van het bijbehorende album van Bob James: Two.

Twee jaar later werd Röyksopp overigens zélf gesampled. René van der Weyde, één van de mannen achter het Nederlandse trance-duo Atlantic Ocean, ging in 2004 onder de artiestennaam Dave Leatherman met Eple aan de haal. Hij schroefde de bpm omhoog en probeerde met een wat meer ‘poppy’ sound te bereiken wat de Noren eerder niet was gelukt: in de charts te komen. Maar ook deze versie haalde de annalen van de Nederlandse Top 40 niet. Er zat – net als voor Röyksopp – zelfs geen eervolle vermelding in de Tipparade in.