Ja hoor, hij legt zijn vinger er op en Stevie Ann kan ineens geen Engels meer zingen. Geen Poetry Man meer, maar een vrouw met een poessiealbum. Waarom is ze ineens Stephanie Struijk geworden?
Het is de schuld van Daniël Lohues; hij heeft haar verleid. Letterlijk en figuurlijk. Als koppeltje lekker even op vakantie naar de U.S.A.; een roadtripje maken. Dromen van de zonsondergang en de wijde wereld. Waar elk normaal mens juist in het Engels zou gaan zingen, wordt het Nederlands de voertaal. En dat terwijl ze in 2013 nog een Engelstalig album uitbracht had met California Sounds, opgenomen in Hollywood en Minneapolis. Het is dat ik beter weet, maar ik zou bijna gaan denken dat Lohues de Engelse taal niet beheerst. Gelukkig woont hij ver weg van Den Haag, want anders verwacht ik op korte termijn een Anouk-album in de Nederlandse taal! Maar in alle eerlijkheid, het is ook een beetje Stephanie’s schuld, want waarom meedoen aan een Nederlandse opera? Waarom zo in de verleiding komen. Desondanks is het een leuk plaatje geworden. Nederlandse americana; onderweg naar morgen.
Grapje….het is een schitterend album geworden. Vol van pareltjes en luisterliedjes. De reis ging in twee weken van Los Angeles naar Minneapolis. Niks stond vast tijdens deze reis, behalve dan dat Stephanie op een bepaalde datum in Minnesota moest zijn voor een optreden. Lekker lullen over Neil Young, over het feit dat ze nog nooit ribs had gegeten. Over Lohues’ zijn vorige reizen door de States en hoe hij het liefste muziek opneemt. Maar vooral over (mooie) liedjes en waarom ze met je doen wat ze met je doen. Goed om je heen kijken en alles op de harde schijf opslaan om daar later inspiratie uit te putten, zal hij in een zwaar Drents accent gezegd hebben. Maar soms zat ze lekker voor zich uit te dromen. Nadenken over het leven en haar toekomst. Het verwerken van de vele indrukken. Waar ga ik naar toe?
Stephanie was niet gewend om onderweg liedjes te componeren, maar voor Lohues was het gesneden koek. Soms voor het ontbijt al. Tijdens de reis van Los Angeles naar Minneapolis merkten we dat de liedjes zich het beste lieten vertellen in het Nederlands. We schreven veertien liedjes in elf staten. Over het maken van een nieuw begin, verlangen naar thuis, en over de magie van geluksmomenten.
Dromen van de zon, dus. Geschreven in Fargo, North Dakota. Een metafoor voor de mooie dingen, die later voorbij zullen komen in de breedste zin van het woord. Het is dan ook één van haar favoriete nummers op het album. Haar stem past perfect bij dit vrolijke, maar toch gevoelige lied.
Of zoals Lohues zei: Man… deze plaat… recht uit het harter wordt het niet.
Oost West, thuis best?! Ondergewaardeerde Liedjes is van mening dat we ons gemakkelijk kunnen meten met alle internationale sterren. De zomermaanden zullen we daarom onze aandacht richten op Nederlandse en Belgische bands, zangers en zangeressen, al dan niet instrumentaal en ongeacht de taal waarin ze zingen.
