Tussen 1974 en 1976 ontstond punkmuziek in de Verenigde Staten, Australië en natuurlijk Engeland. Het was anti-etablissement, anti-middelmaat en vóór meer individuele vrijheid. De term komt van een beschrijving van critici, die het woord punks gebruikte om de bands en hun fans te beschrijven.  Eind jaren zeventig kwam de muziekstroming tot volle wasdom met exponenten als The Sex Pistols, The Clash, The Stranglers en The Ramones.

Nederland gaat in die jaren nauwelijks mee met deze muziekstroming. Min of meer lokale bekende bands zijn The Ex, The Suzannes, Ivy Green, Neo Punkz en Coïtus Int. De allereerste punksingle is van Paul Tornado met Van Agt Casanova waarop hij de strijd aanbond met CDA minister van Justitie Dries van Agt, die besloten had dat pornofilms enkel nog in bioscoopzalen met minder dan vijftig plaatsen mochten worden vertoond.

Eind jaren negentig krijgt de muziek een herwaardering en ook in Nederland schieten de bands als asperges uit de grond. Eén van de beste exponenten is de Groningse Fuckups. In 2007 komt hun eerste album (Oomph) uit, dat goed ontvangen wordt. Er wordt in 2008 gestart met opnamen voor hun opvolger, maar deze ziet pas in 2012 het licht. Waarom? Het is allemaal terug te voeren op hun naam. Eén gitarist kreeg een baby en verliet de groep, de vervanger brak een ruggenwervel nadat hij van een dak gesprongen was en de basgitarist kreeg een hartstilstand. Dit waren dan nog enig sinds toevallige gebeurtenissen, maar zaken als geen besluit kunnen nemen over de kleur van het vinyl, 168 verschillende hoesafbeeldingen maken en een release-feestje in december 2011 om pas in mei 2012 de pers te informeren zijn wellicht kenmerkend voor de wel zeer goed gekozen naam Fuckups.

Maar het resultaat mag er wezen: iets meer dan 20 minuten uptempo punkrock-tracks met stevige, bijna militaristische gitaarloopjes. Op Peacock zelfs met een steelgitaar, maar het doet op geen enkele wijze afbreuk aan de stijl en is zelfs een aparte aanvulling. Bij de afsluiter, Moaning Low, is de microfoon van de zanger volledig overstuurd en het lied heeft mede daardoor een vet en dreigend geluid. Stuff is een topalbum in haar genre, of zoals ze zelf stellen: When we shake a hip, the town swings.

Oh ja, over een paar maanden komt na weer 4 jaar hun nieuwe en derde album. Mits ze hun naam geen eer aan doen.

Oost West, thuis best?! Ondergewaardeerde Liedjes is van mening dat we ons gemakkelijk kunnen meten met alle internationale sterren. De zomermaanden zullen we daarom onze aandacht richten op Nederlandse en Belgische bands, zangers en zangeressen, al dan niet instrumentaal en ongeacht de taal waarin ze zingen.

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.