Het gevoel van zondagmorgen…
Er bestaat een radioprogramma op NPO 2 met deze naam en een bekend Zweeds meubelbedrijf heeft een stijl hieraan opgehangen. Nu heeft een bezoek aan de Ikea op zondagmorgen geen affiniteit met ‘chill’; dan nog liever het ballenbad in.
Wat doen de bloggers op zondagmorgen? Jus d’orange en een eitje, of lekker omdraaien? Of…
Belangrijker is de vraag welke muziek daarbij past. Ga lekker zitten en luister!
Keuze Marèse Peters: Ralph Vaughan Williams – The Lark Ascending (1914)
De ultieme zondagochtendsoundtrack
Zondagochtend. Kopje thee, croissantje, eitje. De zon weerkaatst in de glazen goudkleurig sap op de ontbijttafel. Iedereen in pyjama en ochtendjas. De stemming is uiterst ontspannen, sereen bijna. Er hoeft niks, er moet niks.
Voor dit soort zondagochtenden hebben wij hier in huis een speciale Spotify-afspeellijst : Zondagochtendklassiek. Wat er zoal op die lijst staat? Morgenstimmung, uit de Peer Gynt Suite van Edvard Grieg natuurlijk (van die Monareclame uit de jaren ’80, met die *bloeb* banaan). Het fameuze klarinetconcert van Mozart. Maar bovenal prijkt daar The Lark Ascending van Ralph Vaughan Williams.
The Lark Ascending is een stuk voor viool en orkest, waarbij de viool de titelrol op zich neemt: de leeuwerik die het zwerk beklimt. Doe je ogen maar dicht, dan zie je hem gaan.
Verder zoeken is niet nodig: dit is de ultieme soundtrack voor je ideale zondagochtend.
Keuze Danny den Boef: Otis Redding – Cigarettes And Coffee (1966)
Koffietijd
Wat is nou precies muziek om de zondag fijn en rustig oftewel ‘chill’ te beginnen? Voor mij is het simpel. Het moet heerlijke rustige, wat oudere muziek zijn. Rustig op gang komen op de meest rustgevende dag van de week. Op de zondagmorgen gaat daarom hier in huis het playlistje ‘Easy and Relax’ aan. Al Green, Nina Simone, Frank Sinatra, Nat ‘King’ Cole, Sam Cooke, Ray Charles, Otis Redding, etc. U krijgt een idee hoe die zondagse chill er uitziet.
Over die laatste, Otis Redding, kan natuurlijk veel gezegd worden. En dat is dan ook al veel gedaan. In zijn (te) korte leven heeft de man best wat muziek voortgebracht. Natuurlijk krijgt die muziek na een dergelijk tragisch overlijden een hele andere lading en wordt de muziek die er wel is net een stukje bijzonderder. Zo werkt dat nou eenmaal.
Er staan in mijn chillende playlist meerdere nummers van Otis, maar ik heb gekozen voor één van m’n favorieten; Cigarettes And Coffee van The Soul Album uit 1966. Het nummer is 50 jaar oud maar nog steeds even krachtig als toen.
Ik heb er verder eigenlijk vrij weinig aan toe te voegen. We hebben het hier tenslotte over dé Otis. Genoeg gezegd dus.
Nu zin in koffie. Alleen koffie. Want ik rook niet.
Keuze Freek Janssen: The Doors – Blue Sunday (1970)
Zou niet misstaan in een loungecafé
Loungemuziek. Zo’n tien, vijftien jaar geleden was dat enorm in. Je kon geen café binnenlopen of er lagen wel een paar van die zogenaamd comfortabele kussens en uit de boxen kabbelde iets wat jazzy electro genoemd zou kunnen worden.
Op de een of andere manier is de zondagmorgen voor mij altijd gekoppeld gebleven aan deze muziek. All I Need van Air, Strong van London Grammar, allemaal zondagochtendmuziek.
Echter, al mijmerend over mijn keuze voor deze battle duwde mijn onderbewustzijn steeds deze heerlijke track van The Doors naar boven. Het zal hebben meegeholpen dat de titel het woord Sunday bevat.
Maar, geef toe: als je Blue Sunday terugluistert, zou hij niet misstaan in een loungecafé.
Keuze Dimitri Lambermont: Massive Attack – Protection (1994)
Lui nummer
Zondagochtend. Zo’n ochtend waar ik in mijn vroegere jaren ongetwijfeld na lang uitslapen met een kater uit mijn bed rolde om de hele dag bibberend naar Bob Ross te kijken. Vandaag de dag betekent zondagochtend vooral wachten tot de kinderen op het bed komen dansen en hopen dat dit moment zo lang mogelijk op zich laat wachten.
Hoe dan ook hoort bij een zondagochtendmoment een rustig nummer. Of je bibberend van je kater op de bank hangt of rustig ontbijt met het gezin, bij de zondag horen ontspannen geluiden die het liefst niet al te indringend zijn. Niet al te hard. En niet al te schel. En niet al te moeilijk.
Ontspannen, relaxed en mellow. Na een hele week hard werken of het lawaai van de zaterdagavond mag het op zondag wel wat zachter. Akoestisch. Verstild. Of naar binnen gekeerd. Het hoeft niet perse ergens over te gaan. Zondagochtend is niet het moment om de zinloosheid van het leven te beschouwen, maar eerder een moment om de hersenen en oren tot rust te laten komen.
Zondagochtend is het moment om bij te komen. Om weer tot jezelf te komen na een drukke week vol deadlines. Een zondagochtendnummer is een lui nummer. Niets aan de hand muziek voor een stoffig brein.
Voor zulke momenten is daar altijd Massive Attack met Protection.
Protection is een samenwerking van Massive Attack met Everything But the Girl zangeres Tracey Thorn. Het komt voor op het album met dezelfde naam. Ik kan het nummer uitleggen. Maar dat is niet nodig, want daar heb je op zondag toch geen behoefte aan. Luister gewoon, zorg dat je gemakkelijk zit en ontspan.
Overigens is er ook leuke remix van Mad Professor genaamd No Protection. Een kleine acht minuten dub-gekkigheid. Maar dat is voor een heel ander tijdstip.
Keuze Tricky Dicky: Gabin & Dee Dee Bridgewater – Into My Soul (2004)
Gewoon, omdat het lekker is
Zondagochtend of niet; mijn dagelijks ritueel is vrijwel altijd hetzelfde. Badkamer, douchen, ogen inzetten en met de honden uit. Pas daarna pak in mijn eerste noodzakelijke bak zwarte koffie en ontbijt ik met de digitale krant of een boek.
Bij uitzondering wil ik soms op een speciale zondagochtend wel eens een eitje tikken met een croissantje en een achtergrondmuziekje. Aangezien mijn vrouw aan de andere kant van de tafel zit, moet de muziek op een laag volumepitje, en vooral rustig….heel rustig! Sommige klassieke muziek kan door de beugel; met name Edvard Grieg’s Peer Gynt-suite met het schitterende Morgenstimmung, en sinds kort is Gabin een optie tijdens het ontbijt.
De Italiaanse band ontleent haar naam aan de Franse filmacteur. Ze spelen voornamelijk jazz voor de slome luisteraar. Lekker en zonder free-style uithalen, zodat het verstand gewoon op nul kan blijven staan. Heerlijke ontspannen zomerse muziek; soms met een kabbelend ritme en soms rustig opzwepend.
Gabin is eigenlijk een duo, jazzbassist en gitarist Massimo Bottini én Filippo Clary (producer en DJ) en ze maken voor de vocalen gebruik van gastzangers en zangeressen. En niet de minsten, zoals onder andere jazz-vocaliste en tweevoudig Grammy-winnares Dee Dee Bridgewater en haar dochter China Moses, Edwyn Collins, Z-Star, Chris Cornell en Mia Cooper. En waarom?
You know, in the beginning we didn’t even expect that we would travel around the world giving concerts. We were just two music producers. But when we worked on our first record, we realized that we are not able to make only one kind of music — we constantly mix different stylistic elements. And already at that time we were having discussions as to who would be the best option, the most fitting vocalist for this or that song.
Ze zijn gelukkig bij deze keuze gebleven, want hierdoor worden de liedjes zowel in het Engels, Frans als Portugees gezongen. Het maakt de albums gevarieerd, mede doordat elke gastzanger(es) zijn/haar eigen ritme en stijl meebrengt.
Keuze Harm Eurlings: Emil Landman – A Bargain Between Beggars (2013)
Je hoeft niet veel te doen als je het juiste doet.
Emil Landman maakt prachtige breekbare liedjes. Hij is gezegend met een prettig zalvend stemgeluid. En hij heeft ook nog een fijne kop om naar te kijken. Een man met een gitaar, dus het past perfect in de trend van de hernieuwde aandacht voor singer/songwriters. Om het recept voor succes helemaal af te maken, werd hij vorig jaar uitgeroepen tot 3FM Serious Talent en Radio2 Talent.
Mocht u zich afvragen waarom u dan toch zijn grote hits hebt gemist: die waren er niet. Eigenlijk vind ik het onbegrijpelijk dat Emil niet veel meer bekendheid geniet, en de enige verklaring die ik kan bedenken is dat zijn liedjes erg rustig zijn. Misschien wel te rustig om een hit te kunnen zijn. Van zijn album Colours and Their Things (2014) koos hij het meest uptempo nummer als single, maar ook dat zorgde niet echt voor een doorbraak.
Te rustig voor de hitlijsten misschien, maar perfect voor de zondagochtend chill! Het is zeker geen muzikaal behang, want het zijn stuk voor stuk liedjes waar je voor kunt gaan zitten, maar ze zitten zo subtiel in elkaar dat ze zich niet ongewenst aan je opdringen. Met name de EP A Bargain Between Beggars die hij in 2013 uitbracht, is de ultieme soundtrack voor de zondagochtend. Luister eens naar de titelsong, en laat je verbazen hoe weinig er ogenschijnlijk nodig is om een gevoel en een sfeer neer te zetten. Je hoeft niet veel te doen als je het juiste doet. Is dat niet meteen een mooie omschrijving van de zondagochtend chill?
[polldaddy poll=9390077]
