Zijn eerste echte album als soloartiest (omdat Lumpy Gravy slechts een verzameling elektrische en orkestrale geluiden was), één van de allereerste albums dat op 16 tracks opgenomen is, een uitklapbare hoes (wat normaliter slechts voor dubbelelpees voorbehouden was) en een infrarode coverfoto. Vier zaken – los van de schitterende muziek – die het album memorabel maken.
Hete ratten; de titel was een flard tekst uit Willie The Pimp; letterlijk gepimpt door Captain Beefheart. Er zouden nog heel veel vreemde albumnamen volgen.
Hot Rats wordt gezien als één van de beste jazzrock fusion platen ooit. Frank Zappa heeft optimaal gebruik gemaakt van de 16 opnametracks; elk instrument kreeg een eigen track en veel opnamen werden op halve snelheid opgenomen, waardoor het geluid anders ging klinken. Mede door de opnametechniek was dit de eerste keer dat er een stereo drumgeluid werd opgenomen, en krijg je de indruk dat er een heel orkest aan het musiceren is.
Peaches En Regalia is het instrumentale openingsnummer en wellicht de meest bekende Zappa-track. Zelfs notoire anti-Zappaïsten kunnen dit nummer waarderen. Het lied heeft een excentrische compositionele benadering, aparte instrumentatie en een complex arrangement, maar de facto worden vrijwel alle instrumenten gespeeld door Zappa en Ian Underwood met hulp van Shuggie Otis op de bass. Het lied is vele malen gecovered en een uitvoering van Zappa Plays Zappa (een initiatief van zoon Dweezil) met ex-Zappa bandleden Steve Vai en Napoleon Murphy Brock ontving in 2009 een Grammy voor ‘Best Rock Instrumental Performance’ .
‘Jazz is not dead, it just smells funny’ was een gevleugelde uitspraak van Zappa, maar ik ruik hier niets vreemds aan. U wel?
Dit nummer heb ik al jaren als Ringtone op mijn telefoon