Toeval? Ik weet het niet, maar de allereerste keer dat ik de stem van Frédérique Spigt hoorde was ik nota bene in haar geboortestad Rotterdam. Door de luidsprekers van een radio schalde In The Middle Of The Night van I’ve Got The Bullets. Hier werd ik toch even stil van, want deze Nederlandse band klonk internationaal. Ik ben toen direct naar mijn favoriete Rotterdamse platenzaak gereden en heb de elpee zonder te luisteren gekocht. Nooit spijt van gehad. De opvolger had helaas niet dezelfde brille en het succes verdween weer even snel als het gekomen was.
Frédérique start het akoestische A Girl Called Johnny, maar ondanks dat de band in het voorprogramma van Deep Purple in Ahoy had gestaan bleef het succes uit. In 1998 doet ze mee aan het Nationale Songfestival, dat ze naar eigen tevredenheid gelukkig niet wint. Het brengt haar wel landelijke bekendheid als Nederlandstalige zangeres. De ‘schuld’ van Huub van der Lubbe, die haar vroeg zijn nummer Mijn Hart Kan Dat Niet Aan te zingen. Echter, haar compromisloze houding eiste dat ze het helemaal op haar eigen wijze mocht invullen. Er volgt een Nederlandstalige CD (Engel) en in 2000 ontvangt ze een Edison voor de opvolger Droom. Ze brengt tot 2008 nog vier Nederlandstalige CD’s. Haar laatste twee albums zijn weer Engelstalig.
Ze is van alle markten thuis. Ze componeert (ook voor anderen), schrijft verhalen, acteert in films en speelt in toneelstukken. In 2004 treedt ze op in Paradiso tijdens een speciaal Elvis Presley Tribute Concert. De mooiste strot van Nederland is in haar element getuige een krantenartikel: Elvis is alive and she is beautiful. Ook doet ze mee aan een project met covers van Ramses Shaffy. Pure noodzaak om in de kijker te blijven, want zonder commerciële dingen, zonder regelmatige optredens op de televisie of zonder gedraaid te worden op de Nederlandse radio besta je kennelijk niet.
Muziek is de kurk waarop ik drijf’, zegt de eigenzinnige Spigt. En een overlever. ‘Van Niet zeiken, gewoon werken en niet lullen maar poetsen, want succes is niet verbonden aan kwaliteit. Je moet een behoorlijke dosis eigenwaarde hebben om door te gaan wanneer je weinig verkoopt. Muziek maken moet per se gebeuren. Het houdt me op de been.
Ze is inmiddels 58 jaar. Vrijwel altijd samen met haar trouwe viervoeter. Op typische Rotterdamse wijze zegt ze dat er maar één ding op zit wanneer de tijd zo snel gaat: ‘bsolute bullshit mijden. Geen tijd stoppen in eindeloze conflicten, maar knopen doorhakken en elke dag van het leven genieten. Zo bezien is tijd een stok achter de deur. Ouder worden vind ik dus vooral fijn, want het brengt stabiliteit en richting met zich mee’
Ze heeft een patent op gevoelige liedjes. Zo schreef ze eerder Ga Maar Vast Vooruit naar aanleiding van het overlijden van haar moeder. Afscheidslied (uit 2008) is zo mogelijk nog mooier. De zang is vol van verdriet en juist de kleine imperfecties in haar stem maken dit een nummer met zeggingskracht en waarde. De hele tekst van een lied hier vermelden acht ik normaliter bladvulling, maar dit is de uitzondering op de regel. Pure poëzie. Een gedicht op muziek.
Niet eerder klonk hij zo
De stilte hier in huis
Als hete felle vonken
Brandt het vlijmscherp oorgesuis
Zo stil, te stil, stiller kan het niet
Verdoofd en verkild door het afscheidslied
En jij hoort het niet
En we dansen met onze ogen dicht
We dansen op scherven van verdrietZelfs de geesten zijn gegaan
Dwars door het steen
Koude, scherpe pegels
Steken door mij heen
Te koud, zo koud, kouder kan het niet
Dit ijselijke afscheidslied
Maar jij voelt het niet
We dansen met onze ogen dicht
Dansen op scherven van verdrietWe dansen
We dansen op scherven van verdriet
Kouder kan het niet
We dansen
Een andere jij die is er niet
En met Afscheidslied nemen we afscheid van de Hollandse Zomer. In de afgelopen twee maanden hebben we 48 ondergewaardeerde pareltjes in de Nederlandse taal onder de aandacht gebracht. We zullen ongetwijfeld nog vele gemist hebben….
Volg de Hollandse Zomer ook op Spotify:
De volgende liedjes staan helaas niet op Spotify:
Splitsing – Wind En Zeilen
R.K. Veulpoepers B.V. – Den Egelantier
Carrera & Shaver Girl – Het Rock & Roll Gevoel
Dierenpark – Poppiedool
The Clungels – Dat Had Ik Nog Nooit Gedaan
Robert Long – Na Zijn Dood
Toontje Lager – Contactrock
Koot & Bie – Dat Is De Blues
