De Hollandse zomer. Dan doel ik in dit geval niet zozeer op de fysieke zomer (al was die ook best prima). Nee, ik heb het over de zomerse rubriek hier op Ondergewaardeerde Liedjes. Wat was het een succes. Prachtige Nederlandstalige muziek kreeg op deze manier eindelijk de eer die het gewoon verdiend. Een zomer lang midden in de rood-wit-blauwe (en soms in de verticale zwart-geel-rode) spotlights. Prachtig.
Nu we alweer langzaam richting het einde van de Hollandse Zomer gaan, ben ik persoonlijk ook erg blij dat Rob de Nijs meerdere malen voorbij is gekomen. Dat doet me goed. Toch zal ik hierbij voor de laatste keer deze zomer een prachtnummer van meneer Rob nogmaals uitlichten.
Ik heb er lang over na zitten denken. Wat moest ik nu kiezen? Er is zoveel moois om uit te kiezen. Met mijn Rob de Nijs Spotify lijstje in de hand werd het er niet bepaald makkelijker op. Toch ben ik gaan strepen en ja hoor, uiteindelijk kwam ik uit bij een nummer dat ik in de planning zette om over te schrijven. Het werd het ijzingwekkende ‘Koele Tranen‘.
Toch schrijf ik vandaag na een last minute bedenking alsnog over een ander nummer. De titel van het stuk gaf het natuurlijk al wel weg. ‘Elk Servet In Ieder Havenrestaurant’. En wat een pracht van een titel. Hij is bijna net zo mooi als ‘The Loneliness Of A Tower Crane Driver’ van Elbow. Bijna dan hè?
Het is een heerlijk dramatisch verhaal over een man, die ver weg is gevlucht van zijn vrouw/vriendin en het daar heel moeilijk mee heeft. Alleen ergens langs de kust, in een restaurant, in de zee. Drank, heimwee, liefdesverdriet.
Ik ben toerist.
Wat ik thuis had ben ik kwijt.
Nog een tequila graag, recht op een lege maag.
Want in Holland is het nu zo ongeveer vijf uur.
Wat zou jij doen vandaag?
En met wie ben jij vandaag?
De man in het nummer blijft geobsedeerd van zijn verloren liefde aan het andere eind van de wereld. Langs de zee kijkt hij naar de golven en in schimmige havenrestaurants schrijft hij willekeurig een naam op een servet. Ik hoop dat ze van papier zijn.
Oh ik hap naar adem in de branding, van een vreemde oceaan.
Laat de golven tussen mijn benen op een rots in stukken slaan.
Ja ik wil je echt vergeten.
Maar waarom schrijf ik dan?
Jouw naam op elk servet van ieder havenrestaurant?
Lekker weg in eigen land. Ondergewaardeerde Liedjes trekt het in juli en augustus iets breder, want we zoeken naar onbekende pareltjes in de Nederlandse taal. Niet in een battle, maar door zonovergoten individuele verhaaltjes. We willen bewijzen (zien) dat er wel degelijk goede rock, gevoelige ballads en muziek van internationale klasse in onze prachtige taal geschreven kan worden.
Volg de Hollandse Zomer ook op Spotify:
De volgende liedjes staan helaas niet op Spotify:
Splitsing – Wind En Zeilen
R.K. Veulpoepers B.V. – Den Egelantier
Carrera & Shaver Girl – Het Rock & Roll Gevoel
Dierenpark – Poppiedool
The Clungels – Dat Had Ik Nog Nooit Gedaan
Robert Long – Na Zijn Dood
Toontje Lager – Contactrock
Koot & Bie – Dat Is De Blues
Elk servet in ieder havenrestaurant , rob de nijs
Nostalgie , mooie herinnering ! Een van de vele mooie nummers van rob !