Ik zat op de lagere school toen medio ‘jaren zestig’ de opgeschoten jeugd zich los weekte van de heersende spruitjescultuur onder aanvoering van de Beatles, de Rolling Stones en hun muzikale tijdgenoten. De Nederlandse muziek bestond daarvoor nog grotendeels in het coveren van buitenlandse muziek en iedere gitaarband wilde op de Shadows lijken. Pasje naar links, pasje naar voren, pasje naar rechts en pasje naar achteren, en dat alles in een kostuum. Ja ja, er werd wat afgeswingd op het podium.
In de U.S.A. hadden vele protestzangers een generatie de weg gewezen tegen de denkbeelden van het establishment en dien gevolge ook in Nederland onder aanvoering van Boudewijn de Groot. Die kon op het talent van Lennaert Nijgh terugvallen met zijn poëtische wijze van schrijven; zelden meer geëvenaard. In hun kielzog namen vele onbekende artiesten hun eerste (protest)plaatjes op, veelal met weinig succes.
Een paar voorbeelden?
Peter J. Muller met ‘Beter Langharig Dan Kortzichtig’ over het schoolbeleid dat het haar niet over de oren mocht komen. Peter werd later bladenmaker en mediaman (van onder andere Hitweek, Weekend, Candy en Foxy) en voorzitter van het Bob Evers Genootschap; de bekende jeugdboeken (die ik overigens ook allemaal verslonden heb).
Mokum Beat Five met ‘Trouw Nooit‘. In 1966 was Joop van der Ende de manager van deze beatgroep uit de Indische buurt. De naam van de groep is afgeleid van de Dave Clark Five.
Selfkick met ‘Zo Is Het Toevallig Nog Eens Een Keer’. Een plaat van deze Beverwijkse pop-art groep met het Groot Koor der Provo’s gebaseerd op het gelijknamige satirische televisieprogramma dat veel stof deed opwaaien, en voor veel jongeren een voorbeeld was door de regelmatig provocerende teksten.
Ted Jones & The Driftin’ Five met ‘Hou toch op Minister’. Protest van de jongeren tegen de politiek, die hun waarden en plichten opdringen aan de protesterende jeugd. De groep bestaat overigens nog steeds.
En dan had je nog de Amsterdamse Clungels. In 1963 (min of meer) opgericht; ze repeteerden regelmatig in een gebouwtje van buurtvereniging ‘Hoge Bijlmer en Omstreken’. Het repertoire bestond voornamelijk uit de hits van toen en (natuurlijk) Beatles-songs aangevuld met eigen composities. De heren besloten professioneel te worden en gingen meer eigen composities schrijven, waardoor ze steeds meer optredens kregen. Onder andere bij Philips in Eindhoven, bij de VARA, in het voorprogramma van Johnny Hallyday en bij 20 jaar PvdA in Utrecht met de Golden Earring en de Kinks. Tevens werden ze de vervanging van Rob de Nijs‘ zijn Lords in zijn maandelijkse TV-show en waren ze de begeleidingsband van Karin ‘Dans Je De Hele Nacht Met Mij‘ Kent en de Canadese soulzanger Davy Jones.
Bij het label Artone konden ze hun eerste plaatje opnemen, maar helaas kreeg Artone uitgerekend met radio Veronica ruzie, waardoor de plaat daar niet gedraaid werd. Pech en ietwat ‘klungelig’. Schroom niet, u mag uitbundig lachen over deze flauwe taalgrap. Ook de daaropvolgende Engelstalige blues en soulplaten zorgden niet voor de doorbraak. De Clungels waren haar tijd wel vooruit, want blanke soul had nog geen vaste grond onder de voeten.
Hun eerste plaatje ‘Dat Had Ik Nog Nooit Gedaan’ gaat over een komische verwarring van lange haren bij mannen. Lekkere ‘jaren zestig’ Nederbeat, dansbaar met een twist van rock met het swingende orgeltje. En bewijs dat leuke nummers niet lang hoeven te zijn. The Kik heeft het onlangs nog gecovered.
Lekker weg in eigen land. Ondergewaardeerde Liedjes trekt het in juli en augustus iets breder, want we zoeken naar onbekende pareltjes in de Nederlandse taal. Niet in een battle, maar door zonovergoten individuele verhaaltjes. We willen bewijzen (zien) dat er wel degelijk goede rock, gevoelige ballads en muziek van internationale klasse in onze prachtige taal geschreven kan worden.
Volg de Hollandse Zomer ook op Spotify:
De volgende liedjes staan helaas niet op Spotify:
Splitsing – Wind En Zeilen
R.K. Veulpoepers B.V. – Den Egelantier
Carrera & Shaver Girl – Het Rock & Roll Gevoel
Dierenpark – Poppiedool
The Clungels – Dat Had Ik Nog Nooit Gedaan
Robert Long – Na Zijn Dood
Toontje Lager – Contactrock
Koot & Bie – Dat Is De Blues