De keuzelijst van de Snob 2000 staat vol met ondergewaardeerde liedjes. In de serie Snobroep krijgen muziekliefhebbers de kans om hun favoriet te verdedigen – en misschien wat stemmen te ronselen.
Ondergewaardeerde blogger en dj Stefan Koopmanschap doet wat van hem verwacht mag worden: een lans breken voor Lorrainville.
Country. Het is lange tijd toch echt een genre geweest waar ik heel weinig mee kon, net als Duitse schlagers en onze eigen smartlappen. Dat komt voor een groot deel door de populaire country die op de Nederlandse radio langs kwam (ik noem een Garth Brooks en Shania Twain). Dat soort populaire country zorgde ervoor dat ik niet eens de moeite wou doen om me in het genre te verdiepen.
In 2011 hoorde ik (in eerste instantie via Twitter, later via een optreden dat de band deed bij Giel Beelen) van Lorrainville. Een nieuwe Nederlandse band, ontstaan door een Facebook-spelletje (zeg nu nog maar eens dat al die spelletjes zo slecht zijn!) met een verzameling van bekende en minder bekende Nederlandse artiesten. Ik raakte er compleet door betoverd. De band zou een enkel optreden gaan geven in Hedon in Zwolle, maar ik was te laat voor kaartjes, wat baalde ik!
Op de dag van het concert deed producer Guido Aalbers een oproep op Twitter: Er moest een pakketje vanuit het zuiden van Nederland naar Zwolle toe. Het was vrij belangrijk, en in ruil ervoor was er een kaartje voor het optreden beschikbaar. Ik meldde me aan. Uiteindelijk was het pakketje al opgelost, maar ik mocht alsnog naar het concert komen. Het was magisch.
De americana van Lorrainville is uiteindelijk nooit echt een grote hit geworden. Ja, ze hebben gespeeld bij Giel, en recentelijk bij het uitkomen van album twee Desire The Reckless ook bij De Wereld Draait Door. Maar waarom is dit nooit opgepikt? De muziek zou prima passen in een lijst als de Top 2000!
Dan maar in de Snob 2000! Vorig jaar stond This Old Town op nummer 1717, maar dit nummer verdient een veel en veel hogere positie.
Stem dan! Stem dan!
