Ok, de lijst hebben we. En wát voor een!
Maar wat nu? Het ultieme doel is natuurlijk dat de samenstellers van de Top 2000 volgend jaar de liedjes uit onze Snob-lijst wél meenemen in stemweek. Dat je op No One Knows kunt stemmen, of Jungleland (of…) zonder dat je bent aangewezen op de vrije keuze.
Nu draait bij de Top 2000 alles om de herinnering, het verhaal achter het liedje. Laten we Radio 2 daarom een handje helpen.
Het plan
Verhalen hebben we nodig, om invloed uit te kunnen oefenen op de lijst van 2014. Doe je mee? Kies een liedje uit de Snob 2000 en vertel ons je persoonlijke herinnering aan dit liedje. Heb je het gedraaid op je bruiloft, hielp het je om over een verbroken relatie heen te komen, draaide je het vroeger grijs op je kamer? Of vertel waaróm je vindt dat dit nummer toch echt in de keuzelijst van de Top 2000 thuishoort.
Hoe? Doe het in de comments hieronder, via Facebook, Twitter, stuur ons een mailtje of een ouderwetse briefkaart. Het maakt niet uit; wij bundelen alles. En vervolgens gaan we die verhalen natuurlijk officieel aanbieden aan de redactie van de Top 2000 – ergens tussen Kerst en Oud op Nieuw.
Oké, ik ga voor David Bowie’s surprise single ‘Where Are We Now?’ Deze kwam uit op 8 januari 2013 en vier dagen daarvoor ben ik vader geworden van Sasha. Met vier dagen oud behoort de nachtfles nog tot het ritme van de nachtouder en als de kleine gevoed en rozig weer in haar wiegje slaapt (naast ons grote bed) open je toch even Facebook en Twitter. Het was na zes uur, en ineens verscheen daar uit een zwart gat van bijna tien jaar een nieuwe single van mijn grote muziekheld David Bowie. Een breekbare stem klonk zachtjes door de kamer, Sasha sliep gewoon door, en ik liet een traan. Een briljante terugkeer naar het voetlicht, en zo gaaf om te kunnen zeggen dat zelfs in het geboortejaar van mijn dochter een nieuwe Bowie verscheen, net zoals in mijn geboortejaar 1980 Bowie’s meesterwerk ‘Scary Monsters (and Super Creeps)’ verscheen. Allemaal van die mooie feitjes. Nu hoop ik dat Sasha later mooi kan zingen en ik stel me dan voor dat als ik 50 word en zij 18, ze dat liedje voor me zingt. Dan zal ik terugdenken aan 8 januari 2013.
Prachtig, Tom! Met bijbehorend nummer ook. Mooi kerstverhaal :)!
Nummer 73, Faith No More – Epic. In 1989 zat ik in het examenjaar op het VWO in Breda. Ik groeide op in de Golden Age of Hiphop, de jaren 80 waar legendarische albums verschenen en een nieuwe muziekstijl en -cultuur tot volle wasdom kwam. In het examenjaar onmoette ik een groep scholieren die de dagen vooral vulde met bier drinken, roken en blowen. Prima vrienden-in-wording dus. Zij luisterden naar allerlei andere muziek dan ik gewend was. Hardrock, metal, alternatieve muziek. Tijdens een hangsessie bij een van die vrienden thuis vliegt ineens Epic voorbij. Ik hoor het staccato rappen van Mike Patton, de beukende bas, knetterende drums.
It’s so cool, so hip, it’s so right. It’s so groovy, it’s outta sight
Hun album The Real Thing was de stormram die voor mij een voorbode voor de jaren 90 zou zijn.
Lovenswaardig initiatief. Laten we oppassen met het copieren van de heisa die Leo Blokhuis ieder jaar weet te generen in in duobaan met Matthijs van Nieuwkerk.
Mijn bijdrage is Purple Haze. Toen ik destijds buiten nog even stond na te praten met mede Rowans ergens eind 60-er jaren in Bergen NH kwam plotseling het straaljager geluid van Jimi Hendrix door de luidspreker van de transistor van een van de kameraden. Dit is een muzikale ervaring geweest die ik nooit meer zal vergeten. Letterlijk iedereen luisterde stomverbaasd. Wie of wat is dat? Dat is Jimi Hendrix wist een, die dit nummer al op Radio Luxemburg gehoord bleek te hebben. Mijn eerste album was dus Are You Experienced en een pickup moest ik nog in huis zien te krijgen.
Vele albums van diverse artiesten zouden nog volgen, maar ik was Hendrix-adept van het eerste uur.
Mooi idee om invloed uit te oefenen op een bestaand ding als de Top2000. Hoe groot je invloed ook is. Het blijft altijd een compromis met wat er al is. Ik vind het idee om een alternatieve lijst te hebben die helemaal open is en community based wordt opgesteld nog veel mooier eigenlijk. Zelfstandig laten bestaan dus als je het mij vraagt.
Hoi Freek, ik was helaas te druk met andere dingen om op tijd iets aan te leveren. Toen ik vandaag – dag na je deadline – weer dacht aan je verzoek iets te schrijven, kwam ik op een gedicht. Het is geïnspireerd op de song Fly van The Child of Lov. Vliegen dus. Ik heb hem op mijn blog gezet: http://eigenwijze30.blogspot.nl/2013/12/gedicht-voor-de-top-2000.html
Het is iets anders gelopen dan verwacht bij Radio 2. Lees hier waarom (en ook je verhaal): http:ondergewaardeerdeliedjes.nl/2014/01/02/snobs-in-de-top-2000/