De opkomst van dance heeft het leven van de wandelende muziekencyclopedie zwaarder gemaakt. Hoe kun je nog bijhouden welke sample wordt gebruikt in een liedje? Sterker nog: het komt vaak genoeg voor dat je het origineel pas leert kennen ná de remix.
Tijd voor een battle, en wel om het origineel van de bekendere remix ook eens in het zonnetje te zetten.
Keuze Bram Koster: Simple Minds – New Gold Dream (1982)
Die heerlijke synthesizer-riedel uit Open Your Mind, maar dan zonder de acid-invloeden
Ik was een voetballer vroeger. Niet specifiek een hele goede, maar voetbal kan leuk zijn op alle niveaus. Afijn, ik zat dus in het 5de van S.V. Die Haghe, waar ik al zo’n vijftien jaar voetbalde, en was gevraagd mee te doen met het 3de. We speelden uit bij S.V. Nootdorp. Geen idee wat de uitslag was, maar de terugreis weet ik nog goed, ondanks dat het zo’n twintig jaar geleden was – want toen kwam U.S.U.R.A.’s Open Your Mind uit. We zaten in de auto voor de dichte spoorwegovergang op de Churchilllaan in Rijswijk toen ik dacht dat dat nummer begon op de cassettespeler (!!!) van de autoradio. Maar het bleek de veel betere versie; sterker nog, het bleek het origineel.
De gasten bij wie ik was ingestapt waren fervente Simple Minds-fans, dat wist ik. Zelf vond ik ze ook erg goed, maar was ik nog niet zo geconfronteerd met hun werk vóór Don’t You (Forget About Me). Tot het moment dus dat ik New Gold Dream hoorde. En ik verkocht was. De heerlijke synthesizer-riedel uit Open Your Mind, zonder de voor die tijd zo typerende acid-invloeden.
Dat moment bleek de start voor een verkenning van Simple Minds’ eerdere werk. Het hele album New Gold Dream (81-82-83-84) is heerlijk. Maar ook Sparkle In The Rain en Sons & Fascinations waren mooie nieuwe ontdekkingen.
Toch blijft New Gold Dream voor mij het beste nummer van de Simple Minds. En dat allemaal door die ene invalbeurt in een ander elftal.
P.S. Op een heel dikke tweede plaats staat Boadicea van Enya dat een prominente rol speelt in The Fugees’ Ready Or Not. Luistertipje!
Keuze Freek Janssen: Ultramagnetic Mcs – Give The Drummer Some (1989)
Als je Smack My Bitch Up helemaal opnieuw kunt remixen aan de hand van samples, dan ben je een koning
Huh, wie, Ultramagnetic Mcs? Nooit van gehoord?
Ik ook niet.
Het gaat me ook eigenlijk helemaal niet om het origineel, maar om de remix. Nee, laat ik het anders formuleren: om de remake van de remix van Give The Drummer Some.
Die moet ik even uitleggen, hè?
Jim Pavloff is een Oekraïense dj die er een even bizarre als prachtige hobby op nahoudt: nummers van The Prodigy from scratch opnieuw opbouwen aan de hand van samples. En wat denk je? Smack My Bitch Up is honderd procent, van voor tot achter, gesampled. Dat mag misschien niet heel verbazingwekkend zijn, maar als je het nummer helemaal opnieuw kunt samenstellen aan de hand van die samples, dan ben je een koning.
De bekendste sample (want ‘Smack My Bitch Up’) komt dus van de Ultramagnetic Mcs. Maar het zal je misschien meer verbazen dat een van de samples die The Prodigy heeft gebruikt afkomstig is van Rage Against The Machine…
Keuze Victor Romijn: Everything But The Girl – Missing (1994)
Het origineel dat een bijzonder plekje zou krijgen tijdens een uitvaart
Ik wist niet beter dan dat de remix het origineel was. Overal hoorde je hem, op TV, in alle clubs, op de radio. Missing, van Everything But The Girl, geremixt door Todd Terry. Je zou de stem van zangeres Tracy ook nog kunnen herkennen uit Massive Attack’s Protection, maar verder heb ik eigenlijk nooit iets anders van ze gehoord.
Een aantal jaar na deze wereldhit woonde ik in een studentenhuis. We hadden een gezamenlijke server waar muziek op stond, en zo ontdekte ik nog eens wat nieuws. En tot mijn verbazing stond het origineel van Missing er ook tussen. Het verschilde veel en weinig van de remix. Het gevoel zat er nog in, de herkenbare gitaarrif en het prachtige refrein And I miss you, like the deserts miss the rain. Een prachtig nummer, dat origineel, en sindsdien een vaste waarde op mijn iPod en inmiddels iPhone.
Flashforward: een maand of twee geleden. Ik zit in het ziekenhuis aan het bed van mijn vriendin, te kijken naar mijn pasgeboren zoon. Momenten van geluk. Op dat moment krijg ik een berichtje: mijn ex-huisgenoot Jeroen blijkt verongelukt te zijn tijdens zijn vakantie. In no time licht ik mijn mede-ex-huisgenoten in en we besluiten unaniem naar de begrafenis te gaan.
Jeroen was een muziekliefhebber. Hij importeerde tijdens zijn studie al high-end speakers uit Engeland, en liet ze vol trots aan ons horen. Het was dan ook geen verrassing dat muziek een grote rol speelde tijdens zijn uitvaart. Op de warmste dag van het jaar, in een oude boerderij vol met mensen, klonken door de high-end speakers de eerste tonen van Missing.
It’s years since you’ve been there,
And now you’ve disappeared somewhere,
Like outer space,
You’ve found some better place.
Het speciale nummer is nu nog specialer.
Keuze Stefan Koopmanschap: William Orbit – Barber’s Adagio For Strings (1999)
Elektronische muziek baseren op een klassiek stuk, en er nog mee wegkomen ook
Klassieke muziek in een elektronische versie uitbrengen, het is iets dat al sinds het begin van de elektronische muziek gebeurt. De ene keer wat beter dan de andere keer, maar het gebeurt veel. Met de opkomst van de house is het eigenlijk helemaal niet meer weg te denken, een groot deel van de commerciële trance is bijvoorbeeld gebaseerd op stukjes klassieke werken. Een van de grote hits als het gaat om klassieke stukken is de Ferry Corsten-remix van William Orbit’s remake van Adagio for Strings van Samuel Barber.
En nu kan je het flauw noemen dat ik Orbit’s versie van Adagio For Strings als origineel gebruik in deze battle, want het is toch niet het originele klassieke stuk. En daar heb je dan compleet gelijk in. Maar waar ik nog wel eens moeite heb met elektronische versies van klassieke stukken is het stuk van William Orbit fantastisch. Het hele album overigens is fantastisch, Pieces in a Modern Style pakt allemaal klassieke werken en maakt er moderne, elektronische versies van en dat is waanzinnig goed. Het is niet voor niets dat ik een door hem geproduceerd nummer van Madonna koos bij de Titletracks Battle.
[polldaddy poll=7421327]
