Waar kennen we David Bowie ook alweer van?
Met zoveel hits heb je geen vergeten liedjes meer nodig, zou je zeggen. Tussen midden jaren zestig en eind jaren tachtig is David Bowie een onzettend invloedrijke artiest. Zijn grootste hits (voor de vorm): Space Oddity, Heroes, Let’s Dance, China Girl, This Is Not America en ga zo maar door.
Waar niet meer van?
In 1976 neemt Bowie het liedje Wild Is The Wind op, dat hij kent van zijn idool Nina Simone. Oorspronkelijk werd het liedje opgenomen door Johnny Mathis voor de gelijknamige film (Wild Is The Wind dus).
Ik wil hier verder niet al te diep ingaan op de ontstaansgeschiedenis (al is het wel aardig om te noemen dat ook George Michael het nummer nog gecoverd heeft). Mij is het liedje altijd bijgebleven door de enorme dramatiek die Bowie in zijn uitvoering legt – vooral in vergelijking met de versies van andere artiesten, die wat meer ‘voortkabbelen’.
Daarmee bewijst Bowie wat mij betreft dat hij zo’n ontzettende lading soul in zijn strot heeft, dat weining mensen daar in de buurt komen. Luister en huiver:
You touch me, I hear the sound of mandolins
You kiss me, with your kiss my life begins
You’re spring to me, all things to me
Don’t you know, you’re life itself!
