Toen de snelle hap in de jaren 1950 opkwam, omarmden de Amerikanen het massaal. Maar deze weinig voedzame maaltijden zijn niet zonder gevolgen gebleven. En dan hebben we het niet alleen over buikjes, het torenhoge cholesterol en de vele hart- en vaatziekten, want onderzoek wijst uit dat fastfood de groei van de Amerikanen geremd heeft. In 1916 waren Amerikaanse mannen de op twee na langste ter wereld, terwijl de vrouwen op de vierde plek stonden. Maar sinds die tijd is er een dramatische daling opgetreden, en nu staan de mannen op een schamele 37ste plaats, terwijl de vrouwen het moeten doen met de 42ste plek. Voor de goede orde, de Nederlandse mannen zijn gemiddeld de langste ter wereld en de Nederlandse vrouwen staan op een fiere tweede plek vlak achter de Letlandse dames. De Amerikanen zijn dus onderdeurtjes geworden.
Is het een pure gemakkwestie of spelen de pecunia een rol? Heel lang konden we zeggen dat het goedkoop was, maar voor hetzelfde geld maak je een voedzame maaltijd. Tijdsdruk en vermoeid na een lange dag? Mogelijk, maar er zijn heel veel recepten voor gezond eten dat in minder dan 10 minuten op tafel staat.
Een bijkomend probleem is de vele suikers: 85% procent zit in allerlei (voorverpakte) voedingsmiddelen verstopt. Suiker is verslavend; net zo verslavend als drugs en activeert het beloningssysteem in het lichaam. Het lichaam maakt insuline aan om dit weg te werken en dus daalt je bloedsuiker en krijg je wéér trek in iets zoetigs. Een vicieuze cirkel. Nederlanders staan hier ook hoog in de pikorde, want we snoepen per persoon per jaar ruim 34 kilo aan chocolaatjes, drop, nootjes, chips en koek. Het is dus niet gek dat kinderen hyper zijn of tegenwoordig te pas en te onpas het stempel ADHD opgeplakt krijgen. Wil je de toekomstige ziektekosten echt beheersen zal er drastisch ingegrepen dienen te worden in het gebruik van suiker. Dat heeft natuurlijk een nadeel voor het leger verslaafden, want voor je het weet staan er mannetjes met lange jassen bij elk schoolplein en op elke straathoek. Psst…snoepje kopen?
Maar snoepje is ook een metafoor voor andere zaken. Als koosnaampje. Voor sex. Bluesgigant Ian Siegal weet als geen ander de werkelijke bedoeling in een metafoor te verstoppen. Met het blote oor gaat over een snoepverslaving, maar snel wordt duidelijk dat het suikergoedje waarschijnlijk de vorm van een donut heeft.
Jelly baby, darling
You know I need my sugar rushI love the way you sell your sugar
I love the way your jelly tastes
Ian Siegal is één van de grootste – zo niet de grootste – blueszangers van de nieuwe eeuw. Ik heb hem live aan het werk gezien in het Paard van Troje. De man beheerst het podium en weet als een verkondiger van het evangelie het publiek te bespelen en de aandacht vast te houden. Zijn stem kan hetzelfde geluid als Howlin’ Wolf voortbrengen. Indien hij in de zestiger jaren op het podium had gestaan was hij even bekend en groot als Eric Clapton geweest, maar hij kwam van school eind jaren ’80. Hij stond in 2003/2004 in het voorprogramma van Bill Wyman’s Rhythm Kings, waardoor hij de kans kreeg een album op te nemen. Sindsdien heeft hij 12 albums gemaakt en vele awards ontvangen.
