De Zaanse pophistorie is een icoon armer. Gisteren (2 april) werd de 67-jarige zanger Jacques Kloes naast zijn bed gevonden. Men vermoedt een hartstilstand. Tussen 1970 en 1978 was hij de zanger van de Dizzy Man’s Band. De groep debuteerde in 1970 met Tickatoo; een plaat met een zeer herkenbare melodielijn (Creedence Clearwater Revival’s Down On The Corner). Daarna hebben ze nog vier Top 10-hits gescoord. Door hun singles The Show en The Opera kregen ze het imago van een feestband en op elke kermis schalde hun plaatjes met zeer grote regelmaat uit de luidsprekers.
Na meningsverschillen stapte Kloes uit de band en scoorde daarna slechts marginale hitjes. Hij werd kroegbaas, maar in 1996 vormde hij samen met Johan Bouquet het duo de Showbusters. Ze traden ze regelmatig op met oud-collegae van de DMB.
Ik kan mij nog herinneren dat ‘Veronica bij ons langs kwam’ in 1971. Op de radio klonk het gezellig, maar live zaten er mannetjes achter een platendraaier, die af en toe wat zeiden en dan weer een plaatje opzette. Weinig spectaculair, maar wel dat één van hen A Matter Of Facts draaide. Persoonlijk ben ik altijd gecharmeerd geweest van het rauwe geluid van Kloes en de combinatie van zijn stem en de blazers gaven het een Blood, Sweat & Tears-achtig geluid.
Om maar met een cliché te eindigen: The Show Is Over!
Ik heb voor een Goud van Oud-uitzending uit 1989 gekozen, waar de Dizzy Man’s Band begint met A Matter Of Facts, gevolgd door The Opera. Na hen komen de Outsiders, Q65, Long Tall Ernie en Brainbox (met een heel scherpe Jan Akkerman) voorbij. Uitsluitend de zanger van de laatste band is nog in leven.
Vergeef me de verschrikkelijke introductie van het blonde poppetje.
