We keren terug naar 1976: Wind & Wuthering, het album waarvoor Genesis voor de eerste keer Groot-Brittannië verliet om een album op te nemen, want het is opgenomen in Nederland, en wel in Hilvarenbeek. In deze bijdrage staat één van de beste en meest ondergewaardeerde nummers uit het repertoire van Genesis centraal: Blood On The Rooftops.
De mannen trokken zich voor het maken van dit album uit het drukke leven terug. De Relight Studio in de bossen van Hilvarenbeek was hiervoor bij uitstek geschikt. In dit stukje wildernis in Nederland werd het album, na een intensieve periode van schrijven en repeteren, in een tijdsbestek van twee weken opgenomen. Het album zou later een strijdtoneel blijken tussen Tony Banks, die op dit album meer prominent naar voren kwam als schrijver, en Steve Hackett. Hackett had het gevoel dat zijn materiaal aan de kant werd geschoven ten behoeve van het materiaal van Banks. Hackett had geen interesse in het schrijven van kortere en simpeler nummers en vond dat de gekte van de nummers teveel werd afgezwakt. Alhoewel er in de studio geen sprake was van ruzie, wordt het album Wind & Wuthering voor altijd geassocieerd met het uiteindelijke vertrek van Hackett bij de band.
Alle schijnwerpers richten we bij Blood On The Rooftops wel op Steve Hackett (en Phil Collins), want dit prachtige nummer is door Hackett geschreven. Collins bedacht de titel en het refrein. Hackett introduceerde op het nummer de nylon gitaar, en die klinkt uitermate schitteren. Hackett en Collins stijgen op deze bloedmooie plaat naar grote hoogtes. De prachtige, gevoelige zang van Collins samen met het gitaarspel van Hackett maakt van het nummer een schitterend samenspel tussen de twee heren.
Blood On The Rooftops keert met zijn sociale commentaren terug naar het tijdperk van Peter Gabriel. Het nummer is een grijs en somber nummer dat melancholisch aandoet (iets dat bij mij altijd wel in de smaak valt). De hoofdrolspeler wordt verdoofd van wereldkwesties en politieke debatten door de verleiding van goedkope televisie en frequente koppen thee.
Wind & Wuthering is onder Genesis fans een zeer geliefd album en voor zowel Tony Banks als Steve Hackett geldt het als hun favoriete Genesis album. Het album wordt ook gezien als een vaarwel van de progressieve rock en het begin van een nieuw tijdperk voor Genesis.
Het magisch mooie Blood On The Rooftops werd in Nederland geen grote hit maar krijgt nu wel zijn welverdiende plekje in de eregalerij van de ondergewaardeerde liedjes. Voor mij zal dit prachtige nummer altijd hun grootste hits overstijgen.
