Ze willen sterren neuken. Naar Parijs verhuizen. Heroïne spuiten. Coke snuiven. Sjieke auto’s kopen. Met fotomodellen trouwen. Kinderen krijgen met die fotomodellen. En dan met een ander fotomodel trouwen. En dan stikken ze – heel rock-‘n-roll – in hun eigen kots.
Of doen alsof.
Aldus de bedrijfsfilosofie van Time To Pretend. Geschreven door Andrew VanWyngarden en Ben Goldwasser van MGMT. Het duo leerde elkaar kennen op een universiteit in Connecticut. Eind jaren nul waren ze even de hipste jongetjes van de klas. Het was de tijd van de synthpoprevival, met bands als Hurts, Wolf Gang, La Roux, Cut Copy en Empire Of The Sun. De meeste van die bands waren net zo snel verdwenen als ze op waren gekomen.
VanWyngarden en Goldwasser schreven Time To Pretend toen ze nog op die universiteit zaten en droomden van dat onbereikbaar geachte sterrenbestaan: vandaar dat euforische geluid. Maar de vrolijkheid is slechts een façade; de kater komt later. Het besef dat de jeugd voorbij is, en dat het gedroomde sterrenbestaan vooral leeg is. Zelfs de verveling van de jeugd klinkt nu aantrekkelijk. Speelt niet iedereen een rol in het leven?
Time To Pretend is de perfecte openingstrack van debuutplaat Oracular Spectacular. Met die lage synth, die klinkt als een motor die niet wil starten, gevolgd door die veel te lompe drums. Geproduceerd door Dave Fridmann, bekend als producer van The Flaming Lips. Met die band deelt MGMT een voorliefde voor psychedelica. Dat album is maar half geslaagd. De eerste helft is ijzersterke synthpop, met naast Time To Pretend nog Kids, al jaren vaste klant bij de Grote Broer, Weekend Wars, The Youth en Electric Feel. De tweede helft bestaat uit vijf songs die doelloos doorreutelen.
De opvolger van Oracular Spectacular, Congratulations, flopte. Er stonden geen geschikte singles op. Dat was volgens het duo bewust, omdat VanWyngarden en Goldwasser geen hits meer wilden schrijven. Inmiddels staat de teller op vijf studio-albums. Geen enkele keer is MGMT meer in de buurt van het succes van Time To Pretend, Kids of Electric Feel gekomen. Eigenlijk teert MGMT nog steeds op die vijf meesterlijke songs van hun debuutplaat. Wel heeft VanWyngarden inmiddels meerdere fotomodellen als partners versleten.
Het roept de vraag op: wil MGMT geen hits meer schrijven, of kunnen ze het gewoon niet? Of hebben ze al die tijd alsof gedaan?