Als muziekliefhebbers willen we graag het verhaal achter een nummer kennen. Wat was de inspiratie om het nummer te schrijven, hoe vertaalt zich dat in de tekst en wat is de relatie met de titel? Interessante vragen die een nummer verdieping en glans geven. Maar wat is het verhaal achter een bandnaam. Kunnen daarover dezelfde vragen worden gesteld? In deze blog probeer ik dat te ontrafelen en te koppelen aan een ondergewaardeerd liedje. Mijn naam is David Klein en ik ga op zoek naar het verhaal achter briljante bandnamen. Met deze keer: Portugal. The Man.
Een legitieme vraag bij dit blog: zijn ze wel ondergewaardeerd? Met 14 miljoen maandelijkse luisteraars op Spotify en een tophit uit 2017 met 1,5 miljard streams, is het makkelijke antwoord uiteraard nee. En toch, veel mensen kennen de band alleen maar van die ene grote hit ‘Feel It Still’. Misschien nog een aantal nummers van het album ‘Woodstock’ waar dit nummer op staat en dan houdt het wel op. Met de geschiedenis van de band in het achterhoofd, is dat wellicht logisch.
John Gourley en Zachary Carothers begonnen in 2001 samen muziek te maken op hun highschool in Alaska. Een jaar later vormden ze met een aantal anderen de emo-band Anatomy Of A Ghost. Ook al zo’n briljante bandnaam trouwens. Hun aandacht ging echter steeds meer naar het zijproject Portugal. The Man en daarvoor verhuisden ze in 2004 naar Portland om het serieus aan te pakken. In 2006 kwam het eerste album uit van de band en de rest is een succesvolle geschiedenis.
De achtergrond van de bandnaam past echter prima bij het ondergewaardeerde concept. Gourley en Carothers wilden namelijk niet dat de band naar een bandlid genoemd zou worden. Ze wilden dat de band een groter dan levensgroot doel zou hebben, naar het idee van David Bowie’s Larger Than Life roem. Daarbij vertegenwoordigde de band Ziggy Stardust zijn persoon als stem voor een groep mensen. Omdat een land ook een groep mensen is en Portugal het eerste land is dat bij Courley op kwam, werd dit het eerste deel. Dat wordt bekrachtigd met de punt en The Man geeft aan dat het om een persoon gaat.
Best een filosofisch verhaal zo, dat gekoppeld kan worden aan het ondergewaardeerde liedje van Portugal. The Man. De enige keer dat een nummer van hen in de Snob 2000 stond was in 2018. Het nummer Purple Yellow Red And Blue kwam nieuw binnen op 1880 en was een jaar later weer uit de lijst verdwenen. Het is geïnspireerd op Purple Pills van Eminems groep D12 en gaat over beroemd zijn en hoe dat mensen beïnvloedt.
All I wanna do is
Live in ecstasy, I know what’s best for me
I can’t help it, it’s this hopeless itch
I just wanna feel (wanna feel)
Purple, yellow, red and blue.
Je zult nu begrijpen dat het concept van “als ik later groot ben, wil ik filmster zijn”, heel ver van de filosofie van de band afstaat. John Gourley wil met zijn band liever iets doen waar ze in geloven. Dat doen ze volgens mij goed en het maakt de cirkel in die zin weer rond naar de bandnaam.