Ashford & Simpson vormden een iconisch duo in de wereld van soul en R&B, zowel achter de schermen als op het podium. Hun verhaal is er een van liefde, creativiteit en een diepgewortelde passie voor muziek.
Nickolas Ashford en Valerie Simpson begonnen hun samenwerking in 1964 in Harlem. Hun doorbraak kwam met het nummer Let’s Go Get Stoned, dat een hit werd voor Ray Charles. Dit succes bracht hen onder de aandacht van Motown-oprichter Berry Gordy.
Bij Motown schreven ze een reeks legendarische nummers, vooral voor Marvin Gaye & Tammi Terrell: Ain’t No Mountain High Enough, You’re All I Need to Get By, Ain’t Nothing Like the Real Thing en Your Precious Love.
Ze werkten ook met Diana Ross (Reach Out and Touch (Somebody’s Hand), The Boss), Chaka Khan (I’m Every Woman) en Gladys Knight & the Pips (Bourgie, Bourgie, Taste of Bitter Love). Hun stijl kenmerkte zich door krachtige melodieën, emotionele diepgang en universele thema’s van liefde en verbondenheid.
In 1964 brachten ze al een single uit maar pas in 1973 werd hun carrière als uitvoerend duo echt gelanceerd met de release van Keep It Commin’. Hun muziek omvatte soul, funk, disco en gospel, en hun optredens straalden altijd een warme, authentieke chemie uit. De grootste hits van het duo zijn Found a Cure en Solid.
Voor deze bijdrage kies ik voor It Seems To Hang On, een zwoele, melancholische soulballad over een liefde die maar blijft hangen. Het is een van Ashford & Simpson’s meest gelaagde en emotioneel indringende nummers. Het verscheen in 1978 op hun album Is It Still Good to Ya, en wordt vaak beschouwd als een hoogtepunt in hun soulrepertoire.
De productie bestaat uit gelaagde arrangementen met warme strijkers, een pulserende baslijn en subtiele percussie. De productie is rijk maar nooit overweldigend, waardoor het ruimte laat voor de emotie. Valerie Simpson’s stem draagt de melancholie, terwijl Nick Ashford haar aanvult met zachte harmonie. Hun samenzang versterkt het gevoel van verwarring en verlangen.
Het nummer gaat over een liefde die niet loslaat, zelfs als die misschien al voorbij is. De herhaalde zin “It seems to hang on” fungeert als een mantra van emotionele verlamming.
I can’t go nowhere / I can’t be the same / I don’t know my name / I can’t understand just why…
Deze regels drukken een verlies van identiteit uit, veroorzaakt door een relatie die blijft nazinderen. De metafoor van een “snowball rollin’ down the hill” suggereert dat het gevoel alleen maar groeit, ondanks pogingen om het los te laten. Behalve de liefde, blijft het nummer ook hangen want met name het refrein is enorm catchy.
Na Nick Ashford’s overlijden in 2011 bleef Valerie Simpson hun muzikale erfenis levend houden. Hun werk blijft een inspiratiebron voor artiesten wereldwijd.