Stel je voor, je wordt geboren uit ouders met verschillende nationaliteiten, verhuist kort na je geboorte naar een ander continent, en daar naar verschillende staten, weer naar je geboortegrond en weer verder. Waar kom je dan eigenlijk vandaan? Het overkwam zangeres Alice Merton. In Duitsland geboren – Duitse moeder, Ierse vader – verhuist zij na drie maanden naar de V.S., daar weer naar verschillende staten en Canada, terug naar Duitsland, dan naar Engeland en weer Duitsland. Wanneer ben je dan thuis?
Als kind leerde Alice klassiek piano spelen en zingen. Na alle omzwervingen schreef zij als puber in Duitsland haar eerste liedjes om vervolgens als jongvolwassene de stap te zetten naar de Popakademie in Baden-Württemberg, een vergelijkbaar instituut als de Rockacademie bij ons in Tilburg. In Baden-Württemberg werd haar wijze van liedjesschrijven verfijnd en leerde zij haar latere bandleden kennen. Zo’n tien jaar verder heeft Alice meerdere singles uitgebracht en twee albums.
In tegenstelling tot ons onwetende land heeft Alice wereldwijd al een flinke status. En dan niet vanwege allerlei dansjes, choreografietjes, verkleedpartijen en andere bombastische opleukerij, maar gewoon omdat het een goede zangeres is. Ze deed als hoofdact een tour door de States, stond o.a. op Rock Werchter, Coachella en Hurricane, deed een prachtig duet met Tom Odell en werkt samen met mensen achter Beyonce, Miley Cyrus, Ellie Golding en Gorillaz.
Haar werk bestaat uit melodieuze dansbare elektronische poprock, waarbij je je soms wel kunt afvragen hoe het kan dat iemand die letterlijk zoveel grenzen heeft overschreden, muzikaal zo keurig binnen de lijntjes kleurt. Zou dat de gründlichkeit van de Popakademie zijn geweest? Het klinkt hartstikke lekker, maar een rafelrandje of een schurend element had hier en daar niet misstaan en had het allemaal net wat spannender gemaakt.
Toch, haar zang maakt alles goed. Alice heeft een mooie zuivere stem: krachtig in de middentonen en wat lichter in de hogere regionen. Je kunt dat goed horen in No Roots, haar debuutsingle (2017). Het lied is gebaseerd op die vele verhuisbewegingen – geweldige stof natuurlijk voor een zangeres. Het werd en is haar succesnummer, zoals elke band wel een publieksfavoriet heeft. Alice speelt het bij vrijwel elk optreden, of dat nu met haar band is, met een bigband of met een klassiek orkest; No Roots staat op de playlist.
Dankzij de catchy hook, de wat schmierend gezongen coupletten en het om meezingen vragende roo-hoo-hoo-hoo-hoo-hoo-hoots heeft Alice Merton een grenzeloos lekker en vrolijk makend lied geschreven. Zijn die ontbrekende roots toch ergens goed voor geweest.
De grootste muzieksterren van het moment zijn vrouw. Billie Eilish, Maan, Charlie XCX, S10 en Dua Lipa. Taylor Swift, Froukje en Beyonce, Chappell Roan. En vele, vele anderen. Dan hebben we het nog niet eens gehad over de zegetocht van Olivia Rodrigo op de laatste Pinkpop. De argeloze luisteraar denkt: de emancipatie in de muziekindustrie is geslaagd.
De Snob 2000 van afgelopen jaar laat een ander beeld zien. Bettie Serveert staat dan nog op 3 maar de eerste vrouwelijke soloartiest zagen we pas op 29. De Top 2000 maakt het nog bonter. En als we heel eerlijk zijn, schrijven wij van Ondergewaardeerde Liedjes vaker over muziek van mannen dan van vrouwen. Deze zomer zetten we dat recht. De hele maand augustus luisteren wij naar en schrijven wij over de allermooiste muziek van zangeressen of acts met een vrouwelijke blikvanger.