Pak yoghurt, witte bolletjes, appeltjes, boterhamworst, soms een biertje. Iedere dag schuifelde hij langs mijn raam. Dan kwam hij terug van de supermarkt in de wijk Sint Marten. Als ik met de hond over straat liep, dan groetten we elkaar en maakten een kort praatje.
– Lekker weertje, hè?
– Ja, mooi vandaag. Ik denk wel dat we het droog gaan houden.
Die slungelige oude man, met z’n sliertige haar en de diepe groeven in zijn kop, was dus de legendarische Hank The Knife. Gitaarkoning van beroep. Hank The Knife – eigenlijk Henk Bruysten – is eind vorig jaar overleden. Hij werd 78 jaar oud.
In mijn woonplaats wordt al jaren een spelletje gehouden: Wie is de Arnhemste? Dan worden ‘bekende’ Arnhemmers vragen gesteld over waar ze zijn geboren, wat ze hebben met ‘Vitas’ of de Slag om Arnhem, naar welke kroegen ze gingen en uiteraard of ze Ernems praten. Bruysten – geboren in de gribus van Sint Marten – scoorde bovenaan de barometer. Dat is logisch, want Hank The Knife is Arnhem en Arnhem is Hank The Knife. Dat zal altijd zo blijven.
Je zag het al in 1973, toen hij verscheen in een aflevering van VPRO’s Gat van Nederland over vetkuiven. Het decor is de verpauperde wijk Klarendal. De muzikant gooit een mes in een schutting. Hij kijkt verveeld de camera in, een peuk hangt in zijn mondhoek. Iets later scheurt hij met zijn maten in een pooierbak door de Spijkerbuurt, toen de hoerenbuurt van Arnhem. En uiteindelijk belanden de vetkuiven in een vechtpartij op de Korenmarkt. Nederland was in shock.
Henk was toen nog deel van de lolbroeken-rock ’n roll-band Long Tall Ernie & The Shakers, een uitvloeisel van de band Moan (waar Herman Brood ook in speelde). In 1974 stapte Henk eruit. Hij kreeg te weinig betaald. De Arnhemmer begon voor zichzelf. Hij had net een liedje geschreven over een gitaarheld. Hank The Knife was enorme fan van The Shadows. Dat was goed te horen. Maar waar Hank Marvin en de schaduwen vooral heel keurig waren, klonk de gitaar van Hank The Knife juist hard en smerig. Wat een geluid!
Het werkte als een tiet. Hank The Knife & The Jets braken nationaal en internationaal door. En ook in Arnhem was dat te merken. De gitarist met zijn eeuwige zonnebril werd iconisch in de stad. Als Henk door de V&D liep en niet herkend wilde worden, dan zette hij zijn zonnebril juist af.
Misschien lag zijn finest hour wel midden jaren zeventig. In de jaren daarna richtte Henk zich weer tot zijn geboortestad. In 1983 schreef hij ’t Ernemse Volkslied – in de taal van Klarendal en Sint Marten – ter ere van het 750-jarig bestaan van de stad. Het werd opgenomen door Jofele Japie en de Beunhazen. Henk Bruysten werkte vervolgens samen met kunstenaar Tati Lentjes. Ze tekenden de strip Jan Jammerdan, die bol staat van de flauwe Ernemse grappen. Het ene strookje na het andere, veertig jaar lang.
Ondertussen bleven Long Tall Ernie, Hank The Knife, de Shakers en de Jets de Arnhemse kroegen platspelen, in allerlei verschillende bezettingen. En Henk bleef langs mijn raam schuifelen. Wat mij betreft had dit zo eeuwig door mogen gaan, maar op een gegeven moment liep hij er niet meer. Henk Bruysten werd ziek. Op 28 december kwam het bericht dat de gitaarkoning is overleden.
Nu davert zijn gitaar in het hiernamaalse Sint Marten. En een engelenkoortje barst los:
He makes you dance and he makes you sing
Come on let’s go for the guitar king
Geinig, die Jan Jammerdan staat ook al jaren in ‘t Krantje, het lokale weekblad van Leidschendam. Toch een teringeind weg van Ernem. Nooit geweten dat achter Bruysten Hank The Knife zat.