We lijken in Nederland niet echt een traditie te hebben met liedjes over de feestdagen. Nu is het altijd al een strijd tussen Sinterklaas en Kerst, maar voor beiden lijken niet veel artiesten serieus moeite te doen. Een uitzondering hierop is Redding van de Tröckener Kecks. Uit zichzelf is het al een uitstekend liedje en ik vind het al jaren het beste Nederlandse kerstliedje ooit. Het verdient het daarom zeker om in de Snob 2000 te staan, iets wat elk jaar een moeilijke opgave is en dit jaar helaas niet gelukt is.
De kracht van het liedje is dat het eigenlijk helemaal niet over Kerst gaat, het speelt zich alleen af in deze periode. In de kern gaat het over liefde, de kracht van liefde en hoe deze tegenslag kan overwinnen. In dat opzicht past het in het straatje van In Tranen, ook van de Kecks, of Have A Little Faith In Me van John Hiatt. Liedjes waar deze romanticus een groot zwak voor heeft.
Voortgekomen uit de punk-scene houdt de band het in deze ballad ook bij kort maar krachtig. In drie coupletten wordt de hele geschiedenis verteld van het stel. Hoe de liefde bloeide toen ze samen op de fiets zaten en hij Otis Redding liedjes zong, een liefde die nu uitgeblust lijkt. Hoe ze van elkaar verwijderd zijn en zij wordt gedumpt door een of andere kerel. En hoe zij, eenzaam en verlaten, in de verte weer dat bekende lied hoort.
Dan klinkt in de verte
Een haast vergeten lied
Wat vals en schor gezongen
Maar zij weet, beter kan hij niet
Op dat moment kan je mij opvegen. Ik pink een traantje weg bij dit gebaar van liefde. Zo komt het toch nog goed. En ondertussen gaat het refrein door tot het eind.
De sneeuw valt, de sneeuw valt
Het wordt een mooie kerst dit jaar
Met de huidige klimaatveranderingen is de sneeuw meestal ver te zoeken. Maar elke keer wanneer ik het liedje hoor denk ik, “Het wordt inderdaad een mooie kerst dit jaar.”
