Sommige muziek is moeilijk of zelfs bijna onmogelijk om een goede cover van te maken. Vanwege de status en uniekheid van de artiest, of omdat de uitvoering van het lied gewoon zo raak is dat elke poging tot cover strandt wegens ‘haalt het niet’.  Voorbeelden van die eerste categorie zijn voor mij Joy Division en Jacques Brel, die zijn heilig. In de tweede categorie zit het hele album Nebraska van Bruce Springsteen.

Nebraska is de opvolger van The River en de voorganger van Born in the USA, en met de ingetogen stijl een bijzondere parel in het oeuvre van The Boss. Bruce heeft het in 1982 in zijn thuisstudio opgenomen op een 4-sporen cassetterecorder met eenvoudige instrumentele begeleiding. De bedoeling was dat dit demo’s waren voor het album en dat ze later met de E-Street Band opnieuw zouden worden opgenomen. Maar veel van die songs werkten niet met de band. Bruce Springsteen zelf kon er zelfs geen goede cover van maken. Ook live met de band werden de songs van Nebraska maar weinig gespeeld. 

 

Fast forward naar 2021. De Britse band King Hannah brengt hun versie van State Trooper uit. Bekend (en zeker door mij gewaardeerd) zijn ze van onder andere hun debuutsingle Crème Brûlé. Mijn eerste gedachte was nee hè, want immers categorie 2…

In het eerste couplet volgt King Hannah het origineel op de voet, een ritmische acoustische gitaar ondersteunt de rustige zang waar onderhuids duidelijk wat broeit. Want waarom de verteller hoopt dat de wout hem niet staande houdt, wordt niet echt duidelijk.

Maybe you got a kid, maybe you got a pretty wife
The only thing that I got been bothering me my whole life

In het tweede couplet schakelen Hannah en Craig een paar instrumenten bij, de gitaar is nu de electrische en de bas en drums maken het ritme van het rijden over de New Jersey Turnpike nog donkerder. 

In the wee wee hours your mind gets hazy
Radio relay towers gonna lead me to my baby

Hey, somebody out there–listen to my last prayer:
Hi ho silver-o, deliver me from nowhere

Waar Bruce na deze woorden het open einde van de vertelling na 3 minuten muzikaal in een fadeout laat eindigen, zet King Hannah de kroon op de song met een eclectisch instrumentaal couplet van twee en een halve minuut. Bij Bruce begon de storm in het hoofd van de verteller met de overstuurd opgenomen zang van de laatste coupletten, hier wordt deze orkaankracht op de gitaar van Craig Whittle.

Het duurde bijna 40 jaar voor we het wisten, maar ook Nebraska kan dus gecovered worden, misschien zelfs wel overtroffen.

One comment

  1. Ik ben geen fan van Bruce Springsteen, maar dit (misschien atypische) nummer springt eruit!
    Omdat ik nooit naar zijn muziek luisterde, heb ik het nummer ontdekt via Cowboy Junkies.
    Zij namen het al op voor hun debuutplaat “Whites Off Earth Out” uit 1986. Live maken ze er het volgende van: https://www.youtube.com/watch?v=zp-O00uFLns

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.