Je hebt artiesten die hofleverancier zijn van de Snob 2000 (denk aan Radiohead of Porcupine Tree) en typische Top 2000-artiesten (zoals Queen en Pink Floyd). Er zijn echter ook legendarische artiesten die tussen wal en schip vallen. In Top noch Snob vragen we extra aandacht voor bands, zangeressen en zangers die in 2022 in géén van beide lijsten voorkwamen, maar die daar in 2023, volgens ons, zeker wel thuishoren.
Dus Jimmy Cliff verdwijnt ook al uit de Top-2000. Moeten we ons zorgen maken? De sympathieke Jamaicaanse artiest heeft nu eenmaal niet de iconische status van acts zoals Queen, Bob Marley, Led Zeppelin of intussen zelfs een Pharell Williams. In dat licht gezien is het geen vreemde ontwikkeling. Net als het veranderende stemgedrag. Nieuwe generaties mensen houden zich bezig met andere muziek en dat zie je ook steeds meer terug in de lijst. Uit sentimenteel oogpunt vind ik dat persoonlijk jammer. Ik ben nog van de top-100 aller tijden toen Veronica die ‘s nachts uitzond en met de nummer 1 begon.
Maar goed, dan is Jimmy Cliff natuurlijk van harte welkom in de Snob 2000! Keuze zat. Naast zijn eigen songs was hij ook goed in het coveren van andermans werk, zoals Johnny Nash’ I Can See Clearly Now. Dit nummer zit aan het eind van de feelgood movie Cool Runnings. Die zag ik in 1994 in het vliegtuig naar Aruba en zorgde toen voor een steeds gezelligere sfeer tijdens de vlucht.
Met Cliff was het muzikaal ook prima samenwerken. Zo ook tijdens een collab met Tim Armstrong van Rancid op het album Rebirth uit 2012. Hierop vind je een gedreven uitvoering van Guns Of Brixton. En met het origineel van The Clash was al niks mis, he. Maar deze cover verdient een hoge plek in de Snob 2000. Bedank me later maar voor de stemtip.
