Tanzwut/Die Ärtze – Bitte, Bitte

Luister dit en laat even horen wat je ervan vindt, aldus een vriend terwijl hij mij een muziek-cd’tje overhandigde. Hoewel… nu ik erover nadenk, zou het het ook heel goed een cassettebandje geweest kunnen zijn (een cassettebandje is een analoge geluidsdrager die door middel van magnetisme informatie kan opslaan). In ieder geval had ik een luisteropdracht gekregen. Tanzwut: Duits, middeleeuwse metal en…. violen? Of beter: elektrische violen?!

Zoiets had ik nog nooit gehoord. Mijn eerste reactie was dan ook: ja, eehm… erg interessant. Want dat zeggen mensen wanneer ze aangeven wanneer ze iets helemaal niets vinden. Evengoed ging ik mee naar een concert ervan, zo uit mijn hoofd was dat in Haarlem.

Achteraf was dat het beste idee van 2005! Wat zat ik ernaast met mijn eerste indruk. Tanzwut live is een bijzondere beleving. We hebben het over een band met een eigen smoelwerk die het genre Mittelalter-Rock op de kaart heeft gezet in Nederland. Zei ik middeleeuwen? Na een kleine verdieping in de band kwam ik erachter dat Tanzwut een zijproject is van de band Corvus Corax, een band uit de Duitse ‘Mittelalterszene’. Corvus Corax speelt een soort van middeleeuwse muziek en doet dat met doedelzakken, schalmeien en allerlei zelfbedachte instrumenten. Deze raven hebben qua bandleden een overlap met Tanzwut, waarin eveneens doedelzakken en staccatozang centraal staat. En violen natuurlijk. Corvus Corax heeft ooit een geheel eigen interpretatie gegeven aan het 12-eeuwse gedicht Carmina Burana. Je kent wellicht de versie van Carl Orff; die lijkt in niets op de Cantus Buranus van de heren uit Berlijn.

Een nummer dat er nogal uitsprong bij het genoemde Haarlemse concert was Bitte, Bitte. Een nummer dat opvallend enthousiast werd meegezongen door vooral de dames in het gezelschap. De steek zat ‘m vermoedelijk in de zinsnede: Lass mich dein Sklave sein (laat mij jouw slaaf zijn), gevolgd door:

Was immer du befiehlst, ich tu’s
Ich küss’ die Spitze deines Schuhs
Und wenn du mir die Knute gibst
Weiß ich, dass auch du mich liebst

Een couplet dat je zelf even mag vertalen. In ieder geval leverde de tekst een glimp op van de duistere gedachten die enkele vrouwelijke kennissen erop nahielden. Erg leerzaam natuurlijk. Het nummer is altijd blijven hangen en bij elk concert van Tanzwut leeft dan ook de hoop dat ze ‘m niet zullen vergeten te spelen. Tenslotte moet er thuis nog gestofzuigd worden.

Jaren later ging ik mij verdiepen in een andere Duitse band, die in niets op Tanzwut lijkt, behalve dat ze ook in het Duits zingen en uit Berlijn komen. Die Ärtze. Punkrock die in Nederland enige bekendheid verwierf met het hitje Männer Sind Schweine. Ze verkochten in 2019 in een kwartier tijd Paradiso uit, zodat ik zoiets had van dat moet even geluisterd worden. Wat bleek? Ook zij spelen Bitte, Bitte. Dat is niet zo raar want zij hebben het nummer geschreven. Tanzwut hat daraus ein Cover gemacht (geen idee of dit goed Duits is). Het lijkt in niets op andere Die Ärtze-nummers. Daarvoor is het veel te duister, veel te log.

Het nummer past veel beter bij Tanzwut. Dus die moeten het maar blijven spelen. Bij Die Ärtze zal je het nummer ook niet zo snel op de setlist vinden. Dit in tegenstelling tot de elektronische middeleeuwers, die ‘m vrijwel altijd spelen.

Ab heut’ bin ich dein Eigentum (hoo)

Foto: Dainis Graveris (Discogs)