De dokwerkers van Rotterdam: ze leken zo weggelopen uit een havenkeet. Cees ‘IJzermans’ Meurs, de voormalige bokser Ger ‘Sax’ van Voorden en Huub Kentie begonnen in 1982 de band Kiem. (Dat staat – heel lullig jaren zeventig/jaren tachtig – voor Klank Improvisatie Elektronische Muziek). Kiem had een uniek geluid, door de scheurende sax van Sax plus de gillende synthesizers, dwingende baslijnen en het geschreeuw van slogans door Huub. Maar het meest opvallend was de drumkit van IJzermans. Die bestond uit olievaten, een scheepsbel, een anker met ketting, bouten, staven en wat los schroot. Dat kwam allemaal van de sleepboot Corrie, die IJzermans persoonlijk had ontmanteld.
De industriële jazzmuziek van Kiem bonkte en had een soort van robuuste, hoekige swing. Het ritme was dwingend en strak. De synthesizers scherp als een diamantslijper. Het gezang en geblaas werd tot het allernoodzakelijkst beperkt. De liedjes waren oersimpel met hooguit een paar regeltjes tekst. (De mensen komen niet naar ons voor verhalen, aldus Huub.) Kiem scoorde dus net zo hard in de disco of de waveclub als in de jazztent. En de drie heren genoten ervan, totdat Ger Sax er genoeg van had en zich aansloot bij Jules Deelder. Zijn vervanger bij Kiem werd Jos Valster: technisch beter, maar met iets minder uitstraling dan de altijd lachende kale bokser.
Rond dezelfde tijd (1986) bracht Kiem het nummer Moneyman op single uit, waarop alle sterke punten van het trio bij elkaar kwamen. Simpel melodietje, bijna een kinderliedje, maar met een kneiter van een ritme. Dat sloeg aan! Vooral in de disco’s van Zuid-Europese landen als Frankrijk, Spanje en Italië, maar ook in een zwarte waveclub op Terschelling was Moneyman niet van de draaitafels af te branden – zo merkte ik een zomer lang. Terecht, want door de klanken van Corrie kon niemand van de dansvloer af. Je werd gewoon gegrepen. En IJzermans maar rammen. Ze noemen me ook wel Count Beukie, zo verklaarde hij destijds lachend.
De internationale successen betekenden meteen ook het einde van Kiem. Huub en IJzermans stopten de samenwerking met Jos Valster, omdat de saxofonist niet in het buitenland wilde optreden. Ze hadden ook geen zin om weer een vervanger te gaan inwerken. Dus na drie albums en één hitje was het gedaan. Toch werd Kiem niet vergeten. In 2010 nam de Rotterdamse punkband Rats On Rafts een cover op van Moneyman. Die werd geproduceerd door Huub Kentie. Het werd een leuke versie, maar het miste de dwingende kracht van Kiem.
