Hij had zo ontzettend groot kunnen worden. Uiteindelijk werd zijn belangrijkste wapenfeit dat hij met name werd bewonderd door degenen die wel groot werden. Een jonge Elvis Costello luisterde op zijn kamertje in het donker naar de Amerikaanse singer-songwriter David Ackles en werd intens gegrepen door zijn muziek. Ook Phil Collins heeft veel van Ackles geleerd en heeft verklaard dat het nummer Down River uit 1968 één van zijn favoriete nummers is. Voor Elton John voelde het ongemakkelijk dat David Ackles, zijn muzikale held, voor hem opende toen hij zijn Amerikaans podium debuut maakte, op 25 augustus 1970 in The Troubadour club in West Hollywood. Echter, ondanks deze grote waardering is de artiest die overleed in 1999 redelijk obscuur gebleven. Hoe dat komt? Ik probeer het te verklaren.
Allereerst maar bepalen wat de kracht van David Thomas Ackles was. Met name was hij een artiest die een verhaal kon neerzetten. De tragiek van Down River, bijvoorbeeld, is heel goed te volgen. Dit nummer gaat over iemand die was veroordeeld en een tijd in het gevang heeft gezeten. Al die tijd kreeg hij niks te horen van zijn vriendin, de vrouw waarvan hij hield. Hij schreef haar, maar een reactie bleef uit. Het klinkt allemaal heel simpel, maar je voelt heel duidelijk de pijn en de eenzaamheid. Het gaat ook niet alleen om te tekst natuurlijk, de compositie versterkt het effect. Zijn composities zijn dan ook buitengewoon te noemen. Briljante eenvoud en fascinerende complexiteit weten elkaar regelmatig te vinden. Je kunt je heerlijk laten meevoeren, tegelijkertijd zit je ook regelmatig op het puntje van je stoel.
Maar wat is dan de reden van zijn obscuriteit? Uiteindelijk is het gissen, maar ik denk dat er meerdere kanten aan het verhaal zitten. David Ackles was een vakman, maar dat ging niet gepaard met een populair of direct aantrekkelijk geluid. Zijn muziek kun je zeker ook niet hitparade gevoelig noemen. De nummers klinken soms wat theatraal, het is poëzie en cabaret wat je hoort. Ackles was duidelijk beïnvloed door Brecht en Weill. Daarnaast hoor je vooral ook veel duisternis. Je moet er een beetje van houden, van zo’n combinatie. Daarnaast is zijn manier van zingen iets om even aan te wennen. Bij mij zit het al een tijdje in mijn systeem, maar ik meen me te herinneren dat ik in het begin niet direct gegrepen werd door zijn stem. Wellicht maakt dit alles zijn muziek wat moeilijk en niet direct toegankelijk. Hetgeen voor een belangrijk deel zijn ondergewaardeerdheid zou kunnen verklaren.
Daarbij is het de vraag of hij überhaupt voor een grote status als singer-songwriter wel geschikt zou zijn geweest. Hij heeft in zijn leven ook andere rollen gehad: (kind)acteur, scriptschrijver, en componist. De rol van de singer-songwriter op het podium was een wat ongemakkelijke voor hem. In ieder geval voelde hij zich geen showmannetje. Uiteindelijk was hij slechts korte tijd actief als platen artiest. Na vier albums was het al afgelopen. Hij kreeg geen nieuw platencontract vanaf 1973, en zelf was hij er eigenlijk ook wel klaar mee. Hij ging andere dingen doen. Nee, hij werd dus geen Leonard Cohen, geen Randy Newman, maar uiteindelijk een theaterdocent.
Op 23 februari 2019 stond er op deze site een blog van mijn hand over David Ackles. De publicatie van de blog over Down River kwam en ging uiteindelijk wat geruisloos voorbij. Dat is niet erg, maar als je kijkt naar bijvoorbeeld de beperkte plays op Spotify van deze track dan schrik je toch ook wel een beetje. Down River van David Ackles is waarlijk een opvallend onopvallend nummer. Persoonlijk vind ik dat iets tragisch hebben, zo’n ultiem ondergewaardeerd nummer. Gek genoeg versterkt deze extra tragiek juist de emotie die het nummer sowieso al weet op te roepen.
Toevoeging: hoe mooi het nummer ook is, het is niet – zoals je nu wellicht zou verwachten – mijn favoriete David Ackles track. Dat is het nummer Love’s Enough, van het meer dan briljante album American Gothic. De blog over dát nummer is nu nog ongeschreven, ook al zit het al pakweg vijf jaar in de pen. Ik heb er de woorden nog niet voor kunnen vinden. Maar dat is dan ook weer een heel ander verhaal.
In tien jaar Ondergewaardeerde Liedjes hebben onze bloggers onvoorstelbaar veel liedjes bewierookt: 4.659 om precies te zijn (allemaal verzameld in de Ultieme Ondergewaardeerde Liedjes-playlist). Deze zomer kiezen we hieruit de Ondergewaardeerdste Liedjes: welk liedje heeft echt nooit de waardering gekregen die het zou moeten krijgen en willen we dus alsnog in de popgeschiedenisboeken krijgen?
In juli kiezen onze bloggers er elke dag eentje uit; soms een liedje dat ze zelf ooit hebben gekozen, soms een liedje dat ze hebben leren kennen door een andere blogger. In augustus doen we een mooie strik om deze serie met een podcast in samenwerking met KINK, waarin deze pareltjes (en de verhalen erachter) voorbij komen.
