L’amour Avec Toi stond in 1966 wel 2 weken in de Top 40. Een aardig liedje passend in de tijdgeest van bloemen in je haar. Het ‘succes’ van deze plaat staat in schril contrast met zijn debuutsingle over een poppetje dat niets deed. L’amour Avec Toi mocht in Frankrijk niet voor 10 uur ’s avonds op de radio gedraaid worden vanwege het vermeende pornografische karakter. De achterkant van de single, Love Me Please Love Me was echter veel beter.
Love me, please love me
Je suis fou de vous
Pourquoi vous moquez-vous chaque jour
De mon pauvre amour?
Michel Polnareff, de Franse cloon van David Bowie, was extravagant met een zonnebril (vanwege staar) en modieuze kostuums en had veel succes (tot het begin van de jaren ’80). Wel streek hij regelmatig het establissement tegen de haren in, zoals in 1972 toen een promotionele poster zijn blote billen liet zien. Censuur en rechtszaken waren de reactie. Toen ook nog bleek dat zijn manager met zijn geld verdwenen was, vertrok hij naar de V.S. Met de liedjes Jesus For Tonight en het instrumentale Lipstick scoorde hij aan de overkant van de plas.
In 1989 was hij weer tijdelijk terug in Frankrijk om daar samen met onder andere Mike Oldfield het album Kāma-Sūtra op te nemen. In de V.S. nam hij Live At The Roxy op, dat platina werd en de definitieve doorstart had kunnen zijn, maar toen werd het – behoudens twee live albums – stil. De fans wachten inmiddels meer dan 20 jaar op nieuw materiaal.
We moeten het dus doen met oude liedjes, zoals Love Me, Please Love Me. Alles klopt aan dit nummer. Het pianoriedeltje en de combinatie van de in het Frans gezongen tekst met de Engelse titel geven het iets speciaals. De aanzwengende vioolen zorgen voor het romantische effect. Aleen…..het is helemaal niet romantisch, want de dame (of man) in kwestie wil niets van hem weten. Ze negeert zijn smeekbeden, zegt geen woord en kijkt hem slechts verveeld aan. Elke dag hoopt hij op de ommekeer, maar helaas.
Devant tant d’indifférence
Parfois j’ai envie
De me fondre dans la nuit
Au matin je reprends confiance
Je me dis, je me dis
Tout pourrait changer aujourd’hui
Wie schrijft deze onzin? in 2016 heeft Michel Polnareff een stadiontour gedaan, en zingt prima live. Ik wou, dat ik het eerder had geweten, dan had ik zeker naar een concert gegaan. Polnareff was er trouwens eerder dan Bowie, en heeft een prachtige stem. Hij heeft prachtige en bijzondere songs, en klinkt nog steeds goed.