Sinds ik 25 jaar geleden met open mond zat te kijken naar Otis Redding op Monterey Pop zweer ik qua soul bij de zuidelijke variant. In het geheel niks mis met Motown natuurlijk, maar zoals ballades The Dark End Of The Street en I Forgot To Be Your Lover je spontaan doen huilen op je bedje… Northern soul is daarentegen meer iets om bij te springen op je bedje. Dat vonden ze ook bij de buren over de plas, waar het genre in de jaren zeventig een heel eigen leven ging leiden op speciale dansvonden. Menige obscure Amerikaanse soulpaat van een decennium eerder kreeg van de Britten een nieuwe kans.
De Flirtations uit South Carolina waren een geval apart. Zij verkasten eind jaren zestig al naar Londen, om platen te kunnen maken naar hun grote voorbeelden de Beatles. En omdat de spoeling qua meidengroepen daar een stuk dunner was; in Amerika moest je van goeden huize komen, wilde je de Supremes naar de kroon durven steken. De Flirtations hadden dan ook nog het geluk dat ze, eenmaal daar, recht in de armen liepen van twee heren uit Liverpool. In de specifieke combinatie van hun zangtalenten herkenden songschrijver-producer Tony Waddington en regelneef Wayne Bickerton eindeloze mogelijkheden.
Zij trommelden niet alleen de beste sessiemuzikanten op, maar brachten ook Johnny Harris in stelling voor het arrangement van hun eerste single voor Decca-dochter Deram. In de jaren zestig drukte hij zijn stempel op menige hit van Tom Jones en Shirley Bassey. Rond het door Waddington speciaal voor de Flirtations geschreven Nothing But A Heartache bouwde Harris een buitenpaleisje van een arrangement, waar Diana Ross & co een puntje aan konden zuigen. Weliswaar een bescheiden hit in de VS, maar de Flirtations zouden er hun verdere carrière plezier van beleven bij hun herontdekking in de VK.
En wat prijkt er op de b-kant van Nothing But A Heartache? Misschien wel één van de beste Kerstsingles uit de soul-canon ooit: Christmas Time Is Here Again. Wat Waddington en Harris ertoe deed besluiten om de Flirtations uitgerekend een Kerstnummer op te laten nemen heb ik nergens terug kunnen vinden, maar wat een uitstekende beslissing! In een eerder Kerstblog merkte ik al op dat soul en Kerst uitstekend samengaan. Wat de dames met hun euforische samenzang voor elkaar boksen, daarvan ga je spontaan dansen op tafel! Wel opletten dat je niet op de Kerstdis gaat staan…
Zalig Kerstfeest, morgen 20:00 op Pinguin Radio een speciale Snobradio-Kerstuitzending over mijn jaarlijkse, persoonlijke Kersttop 50 #49Ballen1Piek.