De kans is groot dat je Connie Converse niet kent, maar het had weinig gescheeld of vrijwel niemand had haar muziek ooit gekend. Deze singer-songwriter uit New Hampshire maakte in de jaren vijftig naam in de New Yorkse folk-scene, maar zou nooit echt doorbreken. In 1974, een week na haar vijftigste verjaardag, vertrok ze gedesillusioneerd uit haar toenmalige woonplaats Ann Arbor in Michigan en is sindsdien nooit meer gezien. Het zou dus kunnen dat ze nog leeft en inmiddels ouder is dan honderd. We weten het niet.
In 2004 schoof haar New Yorkse vriend Gene Deitch aan in de WNYC-radioshow Spinning on Air, waar hij aan deejay en muziekhistoricus David Garland oude opnames van zijn verdwenen vriendin liet horen. Dat leidde tot een zoektocht naar haar werk en de uitgave van het album How Sad, How Lovely in 2009. Een intiem album van een vrouw die een veel groter publiek verdiende – en dat na vele jaren eindelijk ook kreeg.
Een van de pareltjes uit Converse’s bescheiden oeuvre is Talkin’ Like You (Two Tall Mountains). Deze ballade begint met de situatieschets van het dorpje Lonesome tussen twee hoge bergen. De teksten van Converse zijn vaak melancholiek en daar is dit nummer een goed voorbeeld van. Het gaat over eenzaamheid en verlies, vermoedelijk van een geliefde. Ondanks dit verlies klampt de zangeres zich vast aan herinneringen en het geloof dat de ander nog steeds dichtbij is.
See that brook running by my kitchen door?
Well, it couldn’t talk no more if it was you
Up that tree there’s sort of a squirrel thing
Sounds just like we did when we were quarrelling
You may think you left me all alone
But I can hear you talk without a telephone
Met veelal aan de natuur ontleende beeldspraak houdt Converse de herinnering aan haar vriend levend. Tegelijk spreekt ze ook uit dat ze niet echt houdt van gezelschap, dus het leven is voor haar wel degelijk zwaar. Dermate zwaar dat ze haar leventje in New York en later Michigan zou ontvluchten. Geen idee hoe haar leven zich daarna heeft ontvouwen. In een afscheidsbrief schreef ze: Let me go, let me be if I can, let me not be if I can’t. We zullen nooit weten of ze eindelijk zichzelf kon zijn in afzondering. Gelukkig is haar gevoelige muziek niet samen met haar verdwenen.
De grootste muzieksterren van het moment zijn vrouw. Billie Eilish, Maan, Charlie XCX, S10 en Dua Lipa. Taylor Swift, Froukje en Beyonce. Chappell Roan. En vele, vele anderen. Dan hebben we het nog niet eens gehad over de zegetocht van Olivia Rodrigo op de laatste Pinkpop. De argeloze luisteraar denkt: de emancipatie in de muziekindustrie is geslaagd.
De Snob 2000 van afgelopen jaar laat een ander beeld zien. Bettie Serveert staat dan nog op 3 maar de eerste vrouwelijke soloartiest zagen we pas op 29. De Top 2000 maakt het nog bonter. En als we heel eerlijk zijn, schrijven wij van Ondergewaardeerde Liedjes vaker over muziek van mannen dan van vrouwen. Deze zomer zetten we dat recht. De hele maand augustus luisteren wij naar en schrijven wij over de allermooiste muziek van zangeressen of acts met een vrouwelijke blikvanger.
Luister alle liedjes terug: