Zelfbewust zonder arrogantie
Nee, ik weet niet hoe het is om een vrouw te zijn. Niet hoe het is om zwart te zijn en niet hoe het is om lesbisch te zijn. Maar als ik me probeer voor te stellen hoe het moet zijn om in de jaren ’50 van de vorige eeuw met die drie ‘vinkjes’ op te groeien, kan ik niet anders denken dan dat het zwaar moet zijn geweest. Maar Joan Armatrading is niet depressief, noch kwetsbaar. In tegendeel, ze onderscheidt zich juist door haar rustige zelfverzekerdheid. Ze hoeft niet te schreeuwen om gehoord te worden. Dat zie je door haar hele carrière. Ze heeft nooit geprobeerd om te zijn wat anderen van haar verwachtten. Ze maakt de muziek die ze wil maken, op haar eigen voorwaarden.
In de vakantietijd, een periode waarop het begrip ‘massaal’ vaak van toepassing is, viert Me, Myself I het op jezelf zijn. Het is een statement. Armatrading is tevreden in haar eentje. Ze voelt zich op haar gemak. Ze straalt uit dat het heel gezond is om ervan te genieten. Ze bewandelt haar eigen pad, zonder compromissen. Onafhankelijk en zelfverzekerd.
De grootste muzieksterren van het moment zijn vrouw. Billie Eilish, Maan, Charlie XCX, S10 en Dua Lipa. Taylor Swift, Froukje en Beyonce, Chappell Roan. En vele, vele anderen. Dan hebben we het nog niet eens gehad over de zegetocht van Olivia Rodrigo op de laatste Pinkpop. De argeloze luisteraar denkt: de emancipatie in de muziekindustrie is geslaagd.
De Snob 2000 van afgelopen jaar laat een ander beeld zien. Bettie Serveert staat dan nog op 3 maar de eerste vrouwelijke soloartiest zagen we pas op 29. De Top 2000 maakt het nog bonter. En als we heel eerlijk zijn, schrijven wij van Ondergewaardeerde Liedjes vaker over muziek van mannen dan van vrouwen. Deze zomer zetten we dat recht. De hele maand augustus luisteren wij naar en schrijven wij over de allermooiste muziek van zangeressen of acts met een vrouwelijke blikvanger.
Luister alle liedjes terug:
