Een band oprichten in 2021, om dan vervolgens in 2023 een hitsingle te hebben met Nothing Matters en een Rising Star Britt Award en in 2024 een top full length album Prelude To Ecstasy. Het kan niet op bij The Last Dinner Party. Het bevat geweldige nummers als Burn Alive, Sinner en ook dit nummer, The Feminine Urge. Het is een indringend nummer en gaat – in de eigen woorden van zangeres Abigail Morris – over intergenerationele trauma’s van en relaties tussen moeders en dochters.
Voor ik verder ga: het is misschien een beetje potsierlijk om als man te schrijven over dit nummer, want wie ben ik om uitgerekend hierover iets neer te pennen. Waarom heb ik dan toch dit nummer gekozen? Omdat het een heel mooi nummer is dat gehoord moet worden. Wel heb ik een iets andere insteek gekozen en laat ik het aan jou als lezer om de betekenis uit de scherpe tekst te halen. Ik zal mijn mansplainer urge hierbij nadrukkelijk achterwege laten, maar het kan in ieder geval geen kwaad voor geen van mijn geslachtsgenoten om je in de achtergrond te verdiepen.
Het nummer doet door de gitaar in de verte denken aan een surf nummer of aan Rumble van Link Wray, maar is uiteindelijk vooral een authentiek Engels indie-rock nummer. Het laat zich nog het meest vergelijken qua geluid met My Mistakes Were Made For You van The Last Shadow Puppets. Dat blijkt ook niet zo gek, want het album blijkt geproduceerd te zijn door niemand minder dan James Ford die ook Last Schaduw Puppets gedaan heeft. Ford heeft daarmee twee van mijn favoriete albums van 2024 geproduceerd, want naast Prelude To Ecstasy was hij ook verantwoordelijk voor Romance van Fontaines DC.
In de productie komt de prachtige zang van Morris heel mooi tot uiting, die schitterend en melodieus zingt. Met koortjes van de andere bandleden luistert het heerlijk weg en klinkt het als een droom. Maar wel als een droom met een heel serieuze ondertoon.
De grootste muzieksterren van het moment zijn vrouw. Billie Eilish, Maan, Charlie XCX, S10 en Dua Lipa. Taylor Swift, Froukje en Beyonce. Chappell Roan. En vele, vele anderen. Dan hebben we het nog niet eens gehad over de zegetocht van Olivia Rodrigo op de laatste Pinkpop. De argeloze luisteraar denkt: de emancipatie in de muziekindustrie is geslaagd.
De Snob 2000 van afgelopen jaar laat een ander beeld zien. Bettie Serveert staat dan nog op 3 maar de eerste vrouwelijke soloartiest zagen we pas op 29. De Top 2000 maakt het nog bonter. En als we heel eerlijk zijn, schrijven wij van Ondergewaardeerde Liedjes vaker over muziek van mannen dan van vrouwen. Deze zomer zetten we dat recht. De hele maand augustus luisteren wij naar en schrijven wij over de allermooiste muziek van zangeressen of acts met een vrouwelijke blikvanger.
Luister alle liedjes terug: