Juli mag dan de hooimaand zijn, wij gaan liever lekker lui naar het strand of de zee en nemen natuurlijk een zonnebril mee. Wat ook meegaat zijn oortjes en ondergewaardeerde muziekjes over dat strand, die zee en zonnebrillen om daar (goed ingesmeerd!), aangenaam te kunnen verpozen.
Het is voor mij altijd weer afwachten waar ik op aansla bij liedjes. Grotendeels ben ik iemand die vooral goed gaat op de vibe van een nummer, maar soms is het nu juist de tekst die me pakt. Dat laatste gebeurt me vooral bij bij Nederlandstalige muziek. Ik denk toch dat mijn hoofd dat makkelijker oppikt en meeneemt.
Het is dan ook de vibe die me als eerste pakt bij de muziek van Beabadoobee. En wat ook hielp was het feit dat ze tegelijk met KINK opkwam. Hoe vaak ik daar wel niet She Plays Bass, Care en Sorry heb mogen aankondigen… heerlijk!
Beaches zat daar niet tussen voor zo ver ik mij kan herinneren, want toen was ik al weg als presentator. En bij Beaches is het niet meer alleen de vibe. In mijn constante gevecht met mentale gezondheid heb ik periodes dat ik me goed voel en periodes dat het niet zo lekker gaat. En daardoor haakte ik ook goed aan op de tekst. Er zit voor mij een stuk herkenning in. Zeker recentelijk weet ik mezelf aan te zetten om soms gewoon leuke dingen te doen. Gewoon omdat het leuk is.
Cause days blend to one when I’m on the right beaches
And the walls painted white, they tell me all the secrets
Don’t wait for the tide just to dip both your feet in
‘Cause I’m sure now, I’m sure
Geen idee of ze het zo bedoelde, maar Beabadoobee raakt hier een gevoelige snaar bij mij. Als ik die leuke dingen doe kom ik soms op een punt dat ik (vaak achteraf) realiseer: Ik was toen niet aan het piekeren, er waren geen donkere gedachtes, niets. Op dat punt, op dat moment, op die plek met wat ik dan aan het doen ben lopen dingen gewoon zoals ze lopen. Ik moet minder wachten en meer zelf initiatief nemen om dingen te doen waar ik blij van wordt.
Find it hard to say, I know that I’m alright
Took a while for me to finally realise
That when I see it, I’ll believe it
I’m sure now, I’m sure
Ook dit weer knalt naar binnen. Het omschrijft wederom precies wat ik hierboven schreef.
En die vibe, he? Die is ook lekker. Sterker nog, ik dacht bij het intro-gitaartje eigenlijk eerst dat het iets van JOHAN was.
Tijd om weer eens het juiste strand te gaan vinden…
Foto in header via Flickr, door David Lee, CC BY 2.0