Buiten de drummer van Dr. Teeth and the Electric Mayhem om (de huisband van de Muppet Show) zijn er niet veel bekende niet-menselijke muzikanten te vinden. Aardse dan, want Zig and Zag zijn al een keertje de revue gepasseerd. Natuurlijk zijn er genoeg dieren die hun eigen muziek maken en dan soms ook bij mensen populair worden. Zo doet het gezang van walvissen het erg goed bij de new age-beweging en kunnen sommige mensen dagenlang luisteren naar het gekwetter van vogels die hun werk op een album hebben uitgebracht. Zullen onze gevederde vrienden ook royalty’s ontvangen?
Nu zijn er bands die het muzikale talent van andere soorten onderkennen en ze een gastrolletje bieden. Pink Floyd gaf bijvoorbeeld tot twee keer toe een hond een kans op eeuwige roem in respectievelijk Seamus en Mademoiselle Nobs. Ook The Beatles zagen wel wat in het lied van de merel, voorafgaand aan het nummer Blackbird (goh). Maar bands waarin een ander dier dan de mens een gewaardeerd vast lid is en/of zelfs het boegbeeld is? Het is even zoeken, maar ze bestaan.
Nu zingt elk vogeltje natuurlijk zoals het gebekt is, toch is het opmerkelijk dat dieren vaak kiezen voor een carrière in een metalband. Het type dier lijkt hier niet veel bij uit te maken. Zo spelen er honden voor bands als Caninus, Pugtopsy en Psychostick. Andere bands hebben animale leden zoals marmotten (Böar Glüe), krekels (Insect Grinder) en een amazonepapegaai (Naegleria Fowleri).
Opvallend is de afwezigheid van de koningen van het internet: katten. Deze aartsluie beesten hebben zich (voor zover mij bekend) slechts één keertje verwaardigd om een leuk riedeltje op te nemen. Het gaat hierbij om The Hunger Of The Beast van Cattera, een bende van vier pluizige moordenaars uit New York. Dat ene nummer zorgde direct voor de nodige sterallures; de leden weigeren tot op de dag van vandaag elk interview.
Wacht, zien we hierboven bij Cattera een parodie-titel op Iron Maiden? Er is een andere band die dit gepapegaaid heeft. Letterlijk, want de frontzanger van Hatebeak is Waldo, een Grijze roodstaartpapegaai. In 2015 bracht de band het album The Number Of The Beak uit. Waldo neemt zijn taak als zanger van een death metalband zeer serieus en doet niet onder voor menselijke zangers. Zijn teksten zijn namelijk onverstaanbaar en de nummers worden in vogelvlucht afgewerkt. Mensachtig grunten gaat Waldo goed af en soms klinkt er zowaar een verstaanbaar woordje in zijn repertoire. Als een getrouwe afstammeling van dinosauriërs staat Hatebeak onder contract bij het label Reptilian Records waar ze titels uitbrachten als Hellbent For Feathers en Bird Bites, Dog Cries. Samen met het eerder genoemde Caninus bracht Hatebeak de single Bird Seeds Of Vengeance uit. En die mag best geluisterd worden!
Hatebeak zal je niet snel tegenkomen op een podium. Mark Sloan en Blake Harrison zijn namelijk van mening dat Waldo veel te gestrest zal raken bij een live-optreden of het überhaupt verlaten van zijn habitat. Ook het overlijden van Harrison in 2024 maakt een eventuele tour erg lastig.